a-Kushte përcaktuar,

b-Duhet të dale në shesh përfundimi që pritet të sqaroje hipotezin.

c- Deri kur e vërtetojn kundërtën e saj duhët qëndruar hipotezi i par.

Mbi kushtin e parë dhe mbi të dytën nuk duhet të debatojm. Kur vijm te e treta, megjithë se është shumë e rëndësishme, shemë herë pakujdesia atë e hedhë mënjëanë.
Prandej anijët prej drurëve e ndërtojshin. Sepse në ato kohra u dinte se druri është më e leht se uji, me mendimin e tyre vetëm në këtë mënyrë anija mund të notoje nëpër deti dhe ai sistem vazhdoi një kohë të gjatë. Pastaj doli në shesh një hipotez tjetër: Shkenctarët thuajshin anijet janë më i dendur se uji, pra edhe me qenë i hekurit anija mund të qëndroje përmbi ujë. Një farkëtarë i kundërshtojë ëtyre dhe në këtë mënyrë sqaroj hipotezin e tij: E mori një patku i kalit e hedhi në deti e patkui shkoi në fundin e detit dhe tha që a e patë se nuk qëndron hekuri përmbi ujë. Vetëmeveti e vërtetoj hipotezin e tij që anija me hekur nuk qëndron përmbi ujë.
I ngrati gjoja e vërtetoj hipotezën e tij duke mos menduar se ndoshta hipotezet e tjerëve jan më fort se i atij dhe ai nuk mundi të mendoje se anija gjigande po që shtjellohet mirë rrethë e rrotëll, atëhere mund të qëndroje edhe përmbi ujë.

Nganjëherë për ti provuar edhe hipotezet e tjerëve ka nevojë të mendohet, kush jeton në tokën e thatë. për mendimin e tij është vshtirë të pranoje se mund të jetohet edhe mbrenda detit. Por peshqit atë e gënjejnë duke thënë: A nuk është një hipotezi i fort jeta jonë që po vazhdojm në thellsirët e detit. Edhe kundërtën e ksaj mund të kujtoni, edhe peshqit mund të thuajn se, si ka mundësi të jetohet në thatë duke menduar se, ato vetë nuk mund të jetojn.

Tani ata që e mohojnë Allahun apo ika kaluar shumë vjet që nuk i besojn dhe duajn të vazhdojn ashtu. Apo në këtë çështje pa menduar pa hetuar fare paraqiten me paragjukim. Apo nuk duajn të pranojn se në këtë çështje të madhe mendja e njeriut sumë pak mund të dije, Ngaqë atyreve nuk ua pranon mendja këtë çështjen e thellë jo me sy por me mend duhet ta shohin edhe një është që, ne qoftë se e pranojnë parimet e ligjeve Hyjnore athere duhet angazhohen me pratiken e kushteve të besimit atyre ajo i vjenë vështirë sepse nuk jan mësu ta marin mbë shpind peshë. Sepse fjalën që jemi duke bërë, Allahu nuk është një gjë që me shqisët e dukshme të kufizuar të mundet ta konstatosh ekzistencën e Tij. Për këtë ajo është një gjë e madhe shpirtrore. Sepse me materje nuk dihet, me sy nuk shihet, nuk preket. Ne edhe këtë mund të thuajm këto sendet e dukshem që janë në univers jan shumë gjëra të thjeshta pran Tij.

Ne argument apo shenj, po hasim edhe nëpër shkencën që jemi duhe hetuar ato ne na japin lajm nga librët qillore. Keto dijeni nga Allahu neve na sollin Profetet që jan njerëz si ne, këto dijeni të tjerëve nuk kan mund të kuptojnë, ne na tregojn botrat e fshehta që jemi duke hulumtuar. Tani unë më një shembull do të tregoj se edhe mendja duhet të pranoje se ajo është një gjë e vërtetë.

Hz. Isau me qindra vit më para ka paralajmëruar (1) shume sende që do të bëhen më pas, me gjithë atë shkencët pozitive deri me ditën e sotshme nuk i vërtetoj ato. Megjëthë atë historia ne na vërteton se ato lajmët e Profeteve jan lajme të drejta. Pra me këto e kuptojm se, për të besuar ekzistences së Allahut duhet të studjojm shkencët ekzakte së bashku me shkencët e fesë vetëm në këtë mënyrë koka e njeriut mund të shëndrise së bashk me zemrën.

Njeriu që të pranoje një lajmin e vërtetë të tjetërkujt, duhet të ishte i përga titur si me dije ashtu edhe me prova, pra duhet të jetë i pregatitshem për to. Njësoj edhe provë e besimi në një Zot është në këtë mënyrë. Njeriu së pari duhet të hetoje, çfare lidhje ka mes vehte dhe Krijuesi, duhet të hulumtoje krijimin e vetvetes pastaj ti shohe mirisitë dhe bukuritë e parashtruar përpara tij, pastaj padyshim shumë qartë dotë shohe të vërtetën, në këtë rastë do të besoje se është Njri që është duke drejtuar këtë univers, pastaj do të bindet se atij Allahu është më afër se vetja e tij.

1- Për këtë çështje në Kur’ani famlart kështu thotë: “Dhe kur Isai bir i Merjemit tha: “O beni israilë, unë jam i dërguari i Allahut te ju, jam vërtetues e Tevratit që është para meje,dhe jam përgëzuar për një të dërguar që do të vije pas meje, emri i të cilit është Ahmed!” E kur ai u erdhi atyre me argumente të qarta, ata thanë:”Kjo është magji e hapët” (Saff: 6)

4

ÇFARE M?SIMI JEP FIDANI I TRANDAFILLIT

Prof. Dr. Mariette Stanley Congden
(Shkencëtar i filozofisë dhe fizikës),

Ka doktoruar në Universitetin Burton, në Tirinty të Floridas ka qenë profesor i degës së vetë. Në Amerikë është anëtari
i bashkëpunimit për hulumtime të fizikës dhe filozofisë së feve.

Para shumë vjete në Pelsyllvania duke ecur përskanj rrugës e pashë që kishte lulëzuar një fidan i trandafillit. Pas një kohë të gjatë kur kalova në të njëjtën vendë në skanjë të trandafillit e pashë një kolibë përsipër ekishin mbulu me dhé, kjo ma përkujtoj se ajo trandafilli më një qëllim ishte mbjell, aty ajo fara si erdhi? Atë apo donjë njeri e mbolli apo fryma e hedhi atë farë aty.

Tani këto fjalët e mi për të gjetur të vërtetën është një llojë hetim e hulumtim. Ndërsa edhe shkenca e astronomisë është për të hulumtuar trupët qillore pra galektiket dhe yjet. Por shkenca ato trupa nuk mund të lëvrise nga vendi apo ti shëndroje vendin e vallëve të dritës dhe të zërit që jan përhapë nëpër qiellë.

Megjithë atë, prap nuk ndërpresin hetëmet nëpër yje. Bile duke hulumtur bëjm dobi edhe nga tjera shkenca, prap nëpër ta nuk mund të bëjm prova. Edhe atomët e hulumtojm e provojm fonkcionet e tij e shohim në bombën e atomit. Nëpër këto vende që e përdorojm logjiken, atë logjikë mund ta përdorojm edhe për të konstatuar fonkcionet e Allahut a ka Allah a jo me atë logjikë e hetojm dhe shumë më tepër ka nevojë të hetojm e të kuptojm se këto mrekullitë vetvetiu nuk janë krijuar. Bile ne duke hetuar përdorojm disa terme dhe shprehje që nuk përputhen me ato që kemi përdoruar këtu. Për njeriun e mençëm shumë është e rëndësishme qëti besoje Krijues se në këtë univer përveç materjes së fizike ka edhe meta fizikë që atë as mund të prekim as mund ta shohim.

Shumë herë nxënësit kam pyetur për kujtesën ikam thënë kujtesa çfare forma mbanë, çfare peshë ka, sa gram është, e shihni rëndësinë e saj që me anën e saj shumë sende po kriojmë. Por nuk kan mund të më përgjigjen fare. Pra termonologjin që e përdorojm për të rëfyer gjërët e materjes, me ato shprehje nuk mund ti shprehim gjërat shpirtrore. Njeriu kurr nuk ka mund të vendese vulën e fundit të hulumtimeve si çdo maqënë që shpikohet nuk është vetë rezultati i hetimeve të atij që ka krijuar atë, për atë maqinë edhe të tjerët akoma më herët kanë filluar të hetojn, pra ai maqina nuk është e përsosur ka mundësi akoma të përsoset. Me këto sqarime e kuptojm se shkenca me krahasime dhe mundësia, apo duke shtuar pak apo duke shkurtuar pak po vazhdon nga përsosmeri. Ne po shohim se çdo shkenctarë, kur e hedh në shesh një ligj apo një teori thotë: deri sot aritëm deri këtu, kjo e jonja mund të ndrohet, që të arrijm përfundimit atë derë e lojmë hapur.
Në këtë rast të hedhim sy në çështjen tanë që jemi duke bërë fjalën e tij, ta shohim aka All-llaha a jo. Duhët ditur se shkenctarët që miren vetëm me shkencët e materjes nuk mund tia japin përgjigjen e kësaj çështjeje

Tani shkencëtarët në këtë univers që përpiqen çdo gjë të hulumtojn, megjithëse ata përveç materjes gjërët shpirtrore nuk duajn të pranojn, por edhe nuk po mundin të refuzojn. Ne po themi se shkenctarët duke menduar që ta gjejn Krijuesin e Apsolutshem, atod duhet të binden duke argumentuar për ekzistencen e All-llahut. Secili, veçanërisht shkenctari duhet të largohet nga paragjukimi dhe duhet ta përdoroje metodet e krahasimit, në këtë rast nuk kthehen dor boshe

Nuk është mençuri të refuzosh ekzistencen e Allahut. Deri tani nëpër nuk kemi mund të sqarojm qarkullimin e ujit drejtpeshimin e Karbondioksitit që bëhet në univers, ne po na habisin shume fakte, depozimet e energjis së diellit, fotosentezet dhe ngjarjet e foto setezeve, ato për gjallesat mbajnë rëndësi të madhe. Si kjo edhe shumë të tjera gjëra ne na ndihmojn që ta gjejm Mjeshtrin e Madhërishem. Ma tregoni i mençuri, veçanërishtë shkenctari këto gjarje si ka mundësi ti mbështese rastisisë. Në universin që sundon ky sistemi i përsosur, këtë si dota atribojmë shkakut të dukshme te pashpirt e pa dije me rezultatin e përsosur. këto ekuilibrime si doti sqarojm, kujt doti mbështesim, a rastisisë a? Në krijimin e secilin send qartë po duket se ështe duke drejtpeshuar me ekuilibrime minimale. Ka nevojë të dalim nga rrugët qore. Sepse po që se universi nuk ka një Krijues, këto sendet të panumërta që punojn si ora, ato kush i krijojë? A nga asgjesendi vetëvetiu u bënën a?
Në këtë univers çdo send po dëshmon për ekzistencen dhe për fuqinë e Allahut. Ne shkenctarët kur hetojm, seriozisht kur e bëjm analiz ngjarjet e universit nuk duhet të shpenzojm kohën vetëm duke qëndruar përmbi krijesa, duhet të hetojm edhe të gjejm Krijuesin e tyre. Sepse shumë jan argumente që ne na tregojn se Ai është dhe Atë duhëët të parashtrojm përpara syve të njerëzve. Allahu nuk është e materjes që të tregosh Atë matejalisht, por çdo qenie, megjithë qelizët, proteinet dhe moleqylet e tij të mbrendshme tregojn për ekzistencen e Tij. Siç çdo teknik e maqinë që tregon për mjeshtrin e tij, njësoj edhe ky universi nuk është e mundur të mos ket një Mjeshtër (1). Në realitet shkenca nuk mund të bëjë donjësend përveçse ti hulumtoje krijesat e Allahut.

(1) Në këtë temë Kur’ani famlartë kështu thotë: Ai që krijoj qiejt e tokën, që për ju lëshoj shi nga qëelli, e Ne me të bëmët të lulëzojn kopshte të bukura, që për ju ka qenë e pamundëshme t’i bëni të mbijnë bimët në to. A mos ka donjë zot tjetër pos All-llahut? Jo ato janë popull që shtrebërojnë (të vërteten) (Neml 60)

5

REZULTATI SAKT

Prof. Dr.Johne Cliwland Cotheran
( Profesoi i kemisë dhe e matematikës)

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 >>>