O DJALË I RI!

O vëlla i dashur, musliman shqiptar,
Ashtu si gjyshërit e të tu, bëhu fetar.

O vëlla që ke pasur stërgjyshërit trima,
Kurrë mos u ndaj në copa e grima.

Përgjigjen e pyetjes se çfarë sjellë rinia,
E merr në burgje e spitale plot vështirësira.

Në vend që i riu të drejtohet me mendje,
Veset atë e fusin nëpër të tjera gjendje.

Armiqtë po të godasin me arma të forta,
Duke sulmuar të kanë ardhur tek porta.

Mjaft i kanë zbuluar motrat shqiptare,
Që të mos mbesë tek ato më turp fare.

Vëlla i dashur! Zgjohu e mos u mashtro,
Ke qenë me sedër, tani mos u poshtëro.

Një krijesë që s’krijon as veten dot,
Tradhtarët atë e bënë Krijues dhe Zot.

Mendja duke i parë gjërat fare pa dritë,
Detyrën ia dhanë syrit, tani s’po ndritë.

Vëllezër të dashur, ju lavdia e ardhmërisë,
Ju që jeni shpresa e fortë e shqiptarisë.

Mos pyesni mësuesin për Zotin tuaj,
Pyesni shkencat e trimërisht thuaj:

Në universin e madh nuk ka rastësi,
Secila krijesë është një mrekulli.

Bëhu besimtar i fesë së vërtetë,
Adhuro Krijuesin që të jesh i qetë.

Nuk e ngop materia frytin e gjithësisë,
Se vetëm Islami është burim i qetësisë.

Ne qoftë se do të jesh rehat dhe i qetë,
Kurrë problemet mos i zgjidh vetë.

Po të pret një rini që nuk zhduket kurrë,
Për mos ta humbur atë, qëndro si burrë.

Kurrë mos harro se Zoti të provon,
Për t’u penduar fare nuk është vonë.

Kujdesu mirë se koha është e vështirë,
Lumturia e xhennetit nuk është e lirë.

Në ahiret do të përballesh me plot mirësi,
Ose do të ndëshkohesh me vështirësi.