SHPRESA

Shpresa është një forcë që të jep zell,
Moskujtesa është ajo që të bën dembel.

Të pashpresit i ndalet jeta në vend,
Pa të, kurrë s’mund të bësh asnjë send.

Shpresa është cilësia që të shpëton,
Me të shumë kënaqësi i përjeton.

Në saje të saj arrin në vendet e larta,
Me të mund të hapësh portat e arta.

Shpresa ty të nxit që të përparosh,
I thyen pengesat që të mos mbarosh.

O mik i dashur! Mos e humb shpresën,
Bindu tek All-llahu e mos e humb besën.

Ajo është shkak që të kesh sukses,
Për këtë jetë dhe për ditën kur vdes.

Shpresa ndriçon jetën tamam si dielli,
Asaj i qëndron larg vetëm teveqeli.

Mos u bë dembel, mos jeto me turp,
Ngjitu fort pas shpresës, atë mos e humb.

Kurrë mos harro se shpresa është shpëtim,
Kush e humb atë, mbetet nën ndëshkim.

Pra, shpresa është burimi i çdo mirësie,
Me të mund t’i bësh ballë çdo vështirësie.