SHIU

Detrat vazhdimisht avullohen në ekuator  ku në të  nuk ekzistojn stinët. Avullët që lartsohen në atmosfer ekan të kufizuar. Kur lartësohen 5000 metre  bëhen mjegull dhe aty pritin urdhërin e All-llahut.

Mjegullat lëvizin. Po të mbese aty që ka avlluar kur bien shiu nga deti kishte rë prap  në deti që nuk ka dobi. Kurse në shume vende  fletët e bimëve kan hapur duart i luten All-llahut për shi. Kafshët prej së nxehti kanë nxjerë gjuhën. Njësoj edhe njerëz presin ujë që t,i shuaje eshta e tyre.

Ndërsa të gjithë krijesat e gjalla që ika krijuar All-llahu edhe jetën e tyre Ai e vazhdon. Ai e din kur i duhet atyre shiu u urdhëron mjegullat të hipin mbi frymën. Pra Ai atmosferi filon të lëvize me bubullime dhe mëshira e All-llahut të Madhëruar filon të pikë nga një pikë.

Fare mos me rë shi është një katastrofë e madhe, po të bije pa u ndalur, secili send ishte kalbur. Po të kishrë rë shiu si kur kur rjellë nga ulluku, vërshimet ekishin çu çdo send, atëhere A nuk duhet tëmendojmë këto që t’i nënshtrohemi urdhërave të Krijuesit?  

Ja pra, Ai All-llahu që secilës send ika caktuar një mosh kufizuar edhe frerin e qiejve ai i mban në dorë. Ai po na mbron nga tri katastrofët që rralluam dhe shiun na dërgon si mëshirë. Prej një sendi si ujë lloj lloj sendi po krijon. Me këto po kuptojm se shumë pak pi falenderojm All-llahut.

    Shumë dijetarë kur kanë parë popullin çfare kundërshtojn me ligjet ae All-llahut xh sh dhe çfare po bien shiu kanë thënë: “O Edukatori ynë! Ti je I gjithëfalës, gabimet e tanë vetëm Ti mundesh i fal. Vetëm mëshira Ytë e bën këtë që në vend që të na bije nga qielli  guri,  po bien kokurat e mëshirës Tënde.”  Në këtë mënyrë kanë vërtetuar se ata  përnjëherë ekan parë te dy mëshirët e All-llahut. Njëri: Që nuk po bien guri, tjetri: Në formën e  shiut po bien kokurat e mëshirës.

    Bombët e shiut bubullimet jan shkaqe që ta zbritin shiun, ato nuk krijojn shiun. All-llahu xh.sh. e krijon shiun, gjithë atë ujë Ai e mbanë në vendin e caktuar. Nevojëtarëve Ai ia sjell ujin. Sepse Ai është I furnizues.

BORA
    
Avulli që del nga detet me kryp, qiellin pe bën si ara me pamuk. Nga ky avulli nganjehere shiu bëhet e bien. Kurse bora është një tjeter botë, secili pikë e borës bien i qëndisur me shumë lloj qindisje. Bijn duke lulatur, qëndisjet që as njëra nuk përngjanë me tjetrit.  

    Kush i qëndisi këto pikët e borës që janë të panumërta, po bijnë njëmijë apo nga dymijë metreve të largut. Si po bijjn pa u njgitur njëri me tjetrin. Ne kush po na sjellë ato pikët e borës së qëndisur. Këto pikët e borës ne çka dojnë të na thojnë.

 Shihni dimrit si veshin qefinin e bardh vreshtët e kopështat, si donjë i vdekuri. Në secilin vjeshtë Azraili i qëndron botës në kokë. Në secilin pranverë dynjaja përsëri ngjallet. Kur bien bora, libri i universit mbushët me ujë.
              
 O Ti Edukatori ynë! Me germët e atomëve dhe me fjalët e molequleve, ke shkruajtur universin me gjermët sa numri i qenieje! Këtë libër Ti ke rrëzuar në ujë. Prap ti je ai që, persëri do ta shkrush atë libër. Fuqia e Yti aq e pafundme është që: Për Ty as një send nuk është e vështirë.  

  Shihni këto arët e mbjedhur që jan mbuluar me jorgan të bardh të borës Atëhere mund të mendoni se All-llahu me çfare kushte ne pona sjell rizkun.

Në secilin fatkeqsi ështe fshehur një filiz i lumturisë. I mjafton njeriut që ta shohe atë. Bora bien përmbi ne, U gëzuan ujët që jan nën tokë. Ngadal ngadal dhéu do ta thithe borën dhe që të na ujësoje ne, nuk dihet nga cila korda do të rrjelle uji.  

SOCJOLOGJIJA

Ky  flalë te ne erdhi nga Europanëve. Ne e hedhëm kulturën e traditët e  tanë, emurum të huajin, po mjerishtë ajo nuk po përshtatet trupit tanë. E harumë fjalën mikë e shoç, e shoqrorë e po  përdorojm fjalën social. Dulëm në rrugë që të bëhem botrorë e bashkëkohorë. Si thuni a po përparojm a jo?   

Socjologjija është një lloj shkenc që tregon mardhëniet mes njerëzëve, mes organizateve, e mardhëniet e popujve mes njëri tjetrit. Kurse me këto sistemet e huaja, njerëzit i bënëm armik mes njëri tjetrin. Ehumbum besën e rehatinë e qetësinë, jo vëllaun por si një egoist dujm vetëm vehten tanë. Po qe kemi do një interes materjale edhe vëllanë e duajm.

Njerëzit i mbludhëm në kafene në pijëtore. Ato i bëmë dembel. po kalojm rreziqe e stres. Aq u shëndruam që, nipi nuk po njeh gjyshin, as gjyshi nipin.

Fare nuk mundem ta mohojm se armiqët e jashtme ne që të na largojn nga feja na shtynë të bëhemi nacionalist negativ. Ato ne që të na bëjn pa fe na shtynën të bëhemi kundra popullit musliman veçanërisht ndaj popullit turk. Kurse  ne asnjë popull tjetër nuk na dojn sa populli turk. Këtë mund të argumentojm me shumë fakte por nuk ka nevojë. Dotë mjaftoje kur ju tregoj vetëm dy: Në luftën e fundit të Kosovës tukqit afër 50,000 vetë kanë marur në mbrojtje. Edhe janë turkut që, pavarsinë e Kosovës pa u tërhiqur e pranunë.

Armiqët që të na largojn ne nga feja, nëpër shkolla na thanë se feja naka lonë mrapa, Kurse feje islame jo që na urdhëron shkencën, por ajo vetë është kompletë shkenc.

Të mos harojm kurr se All-llahu në Kur’anin Famlart duke treguar jetën e Profeteve na tregon se Profetet ekan vizatuar skanjën e përparimit Hz. Muhammedi si shkoj në miraxh pa as një mjet materjale. Hz ibrahimin nuk dogji zjarri. Hz. Isau përkohsishtë e ngjalli vdekurin e tjerë…

     Kurse parandej për tri cilisi të bukër bota ne shqiptarët na dinte të famshëm: për besnikrinë, për bujarinë-mikëpritsinë edhe për mbrojtjen e nderit-namusit. Ne duke pasur këto thesare të moralit të njerëzimit u bëmë varfër lypës që fare nuk mund t,i ndajm femrët e serbëve nga të tanët, bile të tanët po ecin më zbulumë se të atyreve.  

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 >>>