I ÇMENDUR

        Një entelektual që ekishte  edhe pozitën e lartë djalin quajtur “çmendur” e çoj tek mjeku eksperti i degës psikiatrike. Djali kur hyri te doktori, Doktorit i tha: “Unë sjam i çmendur, ai që është përjashta. Po pse: I ati im jeton me çfare femër të duaje. Vazhdimishtë pinë alkooll. Tek shtëpija as kënd nuk na lenë qetë. Për këtë edhe unë atë nuk pe lo rehat.” nuk është tjetër me ta ky është debata ynë.

    Doktori kur e kuptoi gjendjen, djalin e çiti yashtë iatin e thiri. I atit pa i thonë doktori “rregulloni gjendjen tuaj” ai filon të bërtase: Unë jam shkollarë, e  i kulturumë, vetë edi si të jetoj, nuk kam nevoj të më mësoje dikush.            

Edhe këtë të ju tregoj: Një ditë shkova më një vendë e pashë plakin që kishte rë në shtratë dhe ishte shtjellu e po gjimonte nga pakë. Djemt filluan ti bërtasin: O babë  ti e përjetove jetën tënde, tash na jep ne maqinën e paratë që eke. Edhe ne tia marim shijen e dynjallëkut. Në këtë rast zëri i gjimimi të plakut filloi të rritet.

Ah vëllezër dhe motra! Këto jan dertet e tanë të përbashkuta. Biri babit edhe vajza nënës i ngjanë. Ato kur nuk munden ta marin edukimin e duhur, prej tyre mos prit dobi. Me qenë të trembemi nga All-llahu sa trembemi nga milicisë , sa ushtari nga ofecerit, sa nxënësi nga mësuesi ishim shumë më mirë. Por mjerisht!..

Kush nuk mundet me gjetë atë që e kërkon. Kujt nuk i mjaftojn ato që ikan rë në dorë. Ai është për të dhimbur, është i mjerueshem.

Kush nuk është tolerant, kujt nuk i mjafton durimi, atë e shtrëngon jeta.
 
Duhët ditur se talentia e njërit me tjetrin kan dallim. Nga ky  është se  njëri duke bërë rojc i dhenve apo portier tjetri lartësohet e bëhet Profesor.

Talentia e ndryshme të njerëzëve në pamjen e dukshem na duket se është e pa drejt. Por nuk është. Sepse All-llahu e dinë se këtu ka nevojë ende për portierin edhe për profesorin. Ndësa shumë herë ne në pastruerin hasim duke qeshur, kurse në profesorin e brengosur.

Megjith atë kur mendojm për jetën e ahiretit e shohim se, All-llahu secilit njeri iaka dhënë mjaftë mend që ta fitoje lumturinë e xhennetit. Megjithë se edhe atje janë gradët e ndryshme.

Ku jeton njeri patjetër aty ka problem, bile edhe tek talente mund të shohësh probleme. Sepse provimi i talentit është më ashpër. Se All-llahu askënd nuk eka ngarku me atë që nuk mund ta mbaje.

Dikush thotë: “Po që se koha nuk përshtatet me ty, ti duhet të përshtatesh atij.”Si thuni ky fjalë a është e drejtë? Ne  a dotëpajtojm me jetën e dembeleve, me injoranteve dhe ma ato që nuk i vjen dorës as një send. A të bëhemi bashk me tradhtarët e mashtrueset a? Që po jetonim në një koh që nakanë rrethekuar njerëz të tillë.

Kush nuk ka mund ta kuptoje qëllimin e krjimit të tij. Kush nuk mendon të mendoje duke thënë vehtes, unë nga kom ardhur. Ku kam ardh. E kush më kaç u:Mënë fund ku do të shkojë Ai që nuk i beson jetës së ahiretit. Ma tregoni ai a po jeton si njeri apo si  maca?

MENDIM
    
       Asnjë kujtesë nuk punon si magnetofoni. Se magnetofoni  ta jepë vetëm atë që jake dhënë asaj. Ndërsa kujtesa e njeriut e përpunon atë që e merr. Apo diçka e harron e humb, apo atë që ka marurr duke menduar atij diçka e shton e hjeshon.
 
Njeriu dijen e dijetarët duhet të duaje shumë. Sepse njeriu kur mbese pa dije rrëzohet. Ndërsa njerëzimi pa to nuk mund të mbese në gradën e lartë të njerëzimit. Duhet të dijmë se edhe dijen e njeriut  nuk mund ta kufizojm. Njeriu është dijetari i asaj që e dinë, është xhahili-injoranti i asaj që nuk e dinë.

Ndërsa  edhe dija që miret nga studimi është i kufizuar edhe ta mëson gjërat e caktuar. Megjithë se edhe shkollari nuk mund të dale përjashta këtyre kufive, prap secili vehten e konsideron dijetari i donjërit tjetër.

Kultura dhe dija nuk kufizohen dhe nuk mund të jenë malli i një kombi apo shteti. Atë nuk mund të mbydhesh në sanduk, apo ta bësh rob. Sepse secili njeri mund ta shumëzoje dijen. Dija mund të miret edhe jashta radhëve të studimit.

Bejamin Franklin,i ika kryer vetëm shkollën fillore. Edisonin e kan përjashtuar nga shkollën fillore. Jan Jak Russa ka kryer vetëm shkollën e mesme.

Duhet të pranojm se sot përendimi, duke ia dhënë vendin e duhur teknikës e studimit. Ka zbatuar një kushtin e fesë islame. Këto cilësitë e bukur ata prej nesh kan marurr. Sepse ne historia na tregon se myslimanët (jo cepët e tij,) por kur kan zbatuar fenë islame kompletë kan përparur.  Si me teknik ashtu edhe me moral.       

  Shume shtetet myslimane duke braktisur ligjin e matrialin e tij që ka pasur, si me teknik ashtu  me dituri mbetën mbrapa. Të ngratët deshtën të përparojn dhe të bëhen bashkkohorë me traditat e  amoralitetet e huaja.

 Dijetari kur të hipë në shpindën e fjalëve të tij zgjerohet thesara e fjalëve të tij dhe ai njeri ka drejt të shëtise në pallatën e diturisë. Sepse njeriu nuk vlenë më  tepër se fjalët e të tij  që e qet nga goja.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 >>>