Tani a është e mundur të janë të njëjtë ai që i nënshtrohet veseve dhe shkon në pijetore të bëhet i dehur me atë që përtë bjerë në vendë urdhërin e All-llahut në mëngjesë ngrihet herët e shkon në xhami.

Si mund të barazohen? Njeri që është besimtarë, me moral dhe me sjellje të mirë për të gjithë afërmët dhe qfinitë dhe është shembullorë për tjerët, me atë që në llagje ika dalur zëri i keq si me amoralitet ashtu edhe me egoizm.

Si i bashkon këto që, njëri vetëm në ditën e bajramit shkon në xhami, kurse tjetri ifal edhe namazin e xhumasë të ditës së premtes.

Njëri ramazanin agjëron edhe teravijët i falë së bashku me namazin e bajramit dhe të xhumasë, kurse tjetri duke plotsuar të gjitha këto, nuk lejon t‘i kaloje as një namëz të pesë kohëve që janë farz për çdo musliman. Tani këto dy persona ndaj All-llahu aka mundsi të janë në një gradë?

Njëri ika mbytyr disa njerëz të pafajshëm, tjetri, njërit ika goditur një shuplakë ngaqë ia ka vjedhur çantën nga xhepi.

Njeri duke u munduar të mos bëje asnjërit keq, tjetri bëhet një mizor i famshëm në botë si Lenjini që ika mbytur 60.000.000 njerëzit të pafajshëm. Porr këtë të mos harrojm se: Ky mizori i Rusisë këto njerëz vatëm materjalishtë ika mbytur. Sepse të gjitha këtu të shtypurit ngaqë kan qenë të pafajshëm janë fitimtarë. Neqoftë se kanë qenë besimtarë janë bë dëshmor, por neqoftë se kan qenë mohimtar edhe ato jan fitimtarë, se ana e mizorit jan mbytur të pa fajshëm dhe në jetën tjerër tortura e tyre do të ishte shumë mëleht set të tjeara mohimtarëve.

Por disa mizora që janë paraqitur tash, janë mizorë që po bëjnë mizori më tepër se Lenjini. Sepse këto mizora me radio e satelita të televizorit nëpër të gjithë botën njerëzëve pe shpalin mohimin amoralitetin dhe  po imponojn devijim dhe mëkatet e ndryshme. Këto gjoja nuk janë të mbytum, por më tepër jan në humbje se ato të parët. Ndërsa këto mëzorët janë shkak që miliarde njerëz të humbin një jetë të lumtur që kënaqësia në të nuk soset kur dhe kan merituar një ndëshkim e torturë të xhehennemit që nuk soset kurr.


                         22    STUDIM I MOHIMTARIT

Po japim një shembull nga dega e mjeksisë: Nxënësi, prej fillores po filon të studjoje e në universitet pe fiton fakultetin e degës së mjeksisë. Po heton po heton 8-10 vjetë e po bëhet Profesor Doktor të vetëm një degës së trupit, sen ë mjeksi trupin e njeriut ekan ndarë afër pesdhjetë degëve që të ekspertizojnë. Këto zotri profesor e hetojn e hetojn më në fund a dini çfare thuajn? Thuajn ky trup i njeriut është krijuar vetëvetiu, apo atë eka krijuar natyra qorrë e shurdh e budall.

Kurse në secilin send All-llahu e tregon Fuqinë dhe Gjithëdijen e Tij veçanërisht tek njeriu që është si një ekzemlar dhe fruta e mrekullueshme të universit.

Pra e kuptuat se mosbesimi sa është e keqe. Ai njeriut nuk e sjell kurfarë dobi. Për mohimtarin a nuk janë mjaft ato shqetësimet e trembjet që njeriut ia sjellë vdekje që secilit i qëndron përpara si një kushedër. Mosbesimi njerëzit i detyron të futen në mëkate, të dëfrohen, të kërcejn, që të mos punoje koka për të menduar të pijnë. Ndërsa a nuk mjaftojn gjithë ato argumente fetarë që çdo njeriut tregojnë se secili njeri fije për fije doti jape llogarinë e punëve që ka bë këtu. Por mjerisht në këto kohrat e fundit njerëzit që kan mbetur pa besim. ai nuk ka rrjedhur nga tjetër kënd, ato kan bë shtetet laike me sisteme të ndryshme njerëzit kan larguar nga rruga e fesë së Krijuesit që njerëzve Ai njerëzëve ua ka dërguar që tia bëje xhennet te dy jetët e njerëzëve.

Kurse besimi me gjithëse njerëzit i angazhon me disa veprime të pakta, por ato jan të shijëshem. Sepse besimi është  një lehtësim dhe rehati për njerëzit. Sepse besimtari me dëshirë të plotë e me qef e pret atë ditën e vdekjes që të ike tek i dashuri i All-llahut tek Profeti Muhammed a.s.m. dhe tek dashamirët që kan ikur më parë. Bile besimtari dëshirën mëtë madhe eka dhe pa durim pret që atje do të takohet me Krijuesin që atë eka krijuar si njeri e jo kafsh e gjarpër, bile  ka Krijuar prej hiçi.

Siç punëtori nuk është të njëjtë me atë që qëndron pa punë. Këto nuk qëndrojn me të njëjtën shpresë, njësoj edhe mohimtari  bashkë me atë që ka devijuar, nuk mund të janë me një shpresë me atë që jetën e tij ka kaluar  duke u përpiqur që ta fitoje kënaqësinë e All-llahut xh.sh..

Megjithë se dijetarët që të mos ia humbin tërësishtë shpresën e atyre njerëzëve që kan devijuar dhe ato që nuk bijnë në vend detyrët e All-llahut, thonë se nuk dihet, po qe se pendohet pa dhënë frymën e fundit dhe dëshmon All-llahun dhe Profetin a.s.m. mund të shputojnë: Por siç që adhurimi pa besim nuk është shkak shpëtimi, njësoj edhe besimi pa adhurim  nuk mund ta shpëtoje njeriun.

Jo ai që ka studjuar por edhe njeriut të  thjeshtë që i punon koka, as kush nuk po mundin tia marin 100  në vend 50 lekë. Meqë ëhtë kështu i mençuri si mund të mosbesoje duke pasur argumente të panumërta që e vërtetojnë Kushtet e besimit dhe të fesë islame. Humbjet e këtij janë të panumërta, ne do ti tregojm vetëm disa prej tyre:

Sëpari, e humb kënaqësinë e All-llahut që është një kënaqësi që as një kënaqsi nuk mund të arrijn atë.
 Edyta e humb lumturinë e xhennetit që në të rinia nuk soset kurr, aty nuk dotë mongoje asnjë send që njeriu ka nevojë për to.
 E treta ndëshkohet më një xhehennem që totura e tij nuk dotë soset asnjëherë.

Pra ne njerëzit duhet të adhurojm për të vërtetuar se jemi robërit e Tij. Meqë një cingare don falenderim, atëhere ma tregoni se All-llahut si duhet të falenderojm që pa merituar ne naka hipur përmbi një milion e treqind mijë llojë krijesash dhe para nesh ka parashtruar shume llojë mirësie, aka mundësi që këto mirësie të arrijn te ne rastisisht e pa qëllim . E të harojm se këtu kemi ardhur për të provuar, e t’i humbim gjithë ato thesare të pasosur.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 >>>