Njeriu kah të duaje leta ktheje kokën do të përballohet me pyetje grumbulluar si korda që nuk dotë munde ti gjeje përgjigjen e tyre. Duke përpiqur që të gjeje përgjigjen këtyre pyetjeje paraqet mendime ndryshme, imagjinata. Pastaj shumicën e tyre i braktisë apo tërësisht i ndron. Akoma pa e dhënë përgjigjen e pyetjes i ndron fjalët. Njeriu sa përgjigjen e pyetjeve të universit ka mund të gjeje edhe aqë shumë do ti gjeje, por tërësisht kurr. Mjerisht duke u shtuar dija e shkenctarëve besimi i tyre nuk o shtu. Përkundrazi me cepët e dijes së tyre duke menduar se kan zbuluar një sekretin e donjë pyetjes lidhur me univers, atyre iu ka dobësuar besimi ndaj All-llahun dhe ka spakuar këtë nevojën e madhe të besimit. Ndërsa për njeriun veçanërishtë për shkenctarin është një nevoja e madhe që duke hulumtuar këto sende nëpërmjet këtyre argumente të sakta ta shohe një All-llahun.

Ne në një laborator kur e marim të hulumtojm një pëkën e ujit përballohemi me ngjarjet e habitshem kur shikojm mbrendësirën e saj. Gjoja në atë pikë ngadal-ngadal po lëvizë një amip’u. E shohim se çajo qenie e vogël çfare ështe rrethekuar me organët e tyre që kan në mbrendësirën e tyre dhe punojnë dhe lëvizin drejtë pau shmangur nga drejtimi që kan marur urdhërin. Dhe e shihni se ky gjallësë që ka hyrë mbrenda organëve të amip’ut po tretet. Ka akoma edhe po mund të kuntrolloje që ti hedhe mbeturënët e tretjeve. Pastaj kur pritim e shohim se ajo u muduar dhe mundi ta formoje edhe një tjetër gjallesë. Amip’u është një krijesë e gjallë me një qelizë të vetëm. Ai po mund të krijoje detyrën e atyreve që jan me mijëra bile me milione qelizësh. Pa dyshim është se ky amip’u na habit. se si u kriju që ështe shumë e vocër. Pra këtë nuk mund tia japim rastisisë, këtë sigurishtë eka krijuar një All-llahu që Fuqia e Tij është e pa kufishme.

Parandej disa njerëz duke parë tretjen e lukthin dhe ato si e thithin organët, këto veprimet e habitshem paraqiteshin së argument për ekzistencen e All-llahut. Por sot duke parë me çfare reakcione kimik po bëhen ato dhe po sqarojnë se çfare sekrecione mund të lëshojn reakcionet kemik dhe gjoja nuk ka nevojë të besosh në Zotin. Çfare thuni për realizohen këto veprime a nuk po nevojë për një Drejtuesin e atyre fenomeneve? Mbrenda qelizës së vocër që bëhen gjithë këto enzime-fermente me regullësi syperiore dhe njëri mbrenda tjetrit që bëhen këto ryma atyre kush ua garanton këto nevoja? Në organizmët e njeriut që bëhen këto reakcione a është e mundur të thuajmë se këto mund të bëhet rastisishtë. Unë besoj se as një degë e shkencës nuk mund të vërtetoje ekzistencen e All-llahut sa ligjët e biokimisë që në të mund të shohni shumë qartë Fuqinë dhe gjithdijen e All-llahut të Madhëruar.

Kur i ngulim sytë në qiellë, kur i sodisim në kosmosin bosh që i shohim yjet e panumërta dhe galektike që pa grimc gabimi rotullohen në boshtin e tyre në qiell ato ne na çmendin. Me kujdesë kush e mendon që netet vijnë njëri pastjetrit, stinët njëri pas tjetrit, vitet njëri tjetrin i pasojn, shekullët, fiset, pa fare gabimi po pasojn njëri tjetrin. Këto kush i shikon me kujdesë habitet e çmendet. Këto trupët qëllore që lëvizin me orbite të ndryshme nuk gabojnë, njerëzit shumë më parë po lajmërojn kur zihet hëna apo dielli. Sepse ato nuk ndryshojn nga vija që atyre uaka detyruar Ai Fuqiplotësi. Ato duke lëvizur nuk bëjn fare gabimi. Ma tregoni kush është ai? Me çfare trimri po del në shesh e po thotë këto trupët qëllore i mbështetë rastisisë. Unë edhe këtë pe di se dikush po del krijimin dhe drejtimin e këtyre trupëve qëllore i mbështetë në ligjet natyrore thotë ato natyra ika krijuar dhe i pasojnë ligjet e tyre veçante. Në realitet Natyra nuk është Krijuesë por një krijesë.

Ma tregoni çfare ishte bërë halli provët e shkenctarëve të ishin kundërshtuar njëri me tjetrin. Në këtë rastë çfare përparimi kishmi mundër të bëjmë. Tani vetëm me rregullsinë e All-llahut që janë krijuar këto krijesa, shkenctarët kan mundur të hetojnë dhe të përparojnë. Mendja e shëndoshë nuk ësdhtë e mundur këto krijesa ti jape rastisisë, apo të thuaje që vetvetiu jan krijuar. Njeriu duke hetuar kur përballohet me donjë ligje, prej ligjit dëgjon një zë që thotë: “ Mua All-llahu më ka krijuar. Njeriu tek unë vetëmse ka mund të konstatoje ligjet All-llahut.”

Në jetën tim ditore shumë ka qenë gjë më e vleshme besimi tek All-llahu se sa stydimi dhe tjera vepra. Ne në sajen e mikroskopëve kemi mundësi të dijmë orbitet e yjeve, duke hulumtuar kemi mund të konstatojm cila yje sa është e madhe, në orë sa shpejtë lëvizë. Por për qenijen e All-llahut materjalisht nuk mund të paraqesim as një send. Nejeriu sinqerisht për të bërë besimtarë duhet të kthehet nga Ai dhe duhet të jape vehten Atij. Atëhere mund të kuptoje dhe të njohe All-llahun. Njeri për të parë amip’in duhet të këqyre e të hulumtopje me mikroskop atëhere i beson, përndryshe jo sështë jo është bën diskutime boshe. Por kur e mer mikroskopin në dorë dhe shikon me vëmendje athere mund ta shohe atë gjallesen amip që është shumë e vogël. Në këtë ras mund ti mposhte ato argumente që ika besuar dhe ika paraqitur më parë. Edhe argumentet për All-llahun jan tillë. Njeriu për ekzistencen e All-llahut mund të bëje shumë debatë. Por kur ia jep vehten Atij kur sinqerisht përpiqet që ta njohe Atë, atëhere të gjithë argumentet që ika përdoruar për mohim bijn në ujë, nuk i mbetet në dorë përveçse ti besoje Atij. Të mos harojm njerëzit që janë kokëlart deri sa e refuzon besimin vazhdojn debatët e pa kuptimt. Kurse drita e All-llahut lind vetëm në zemrët e tyre që e kërkojnë Atë.

Ja pra, unë ekam gjetur Zotin tim dhe të universit dhe pa fare dyshimi i besoj Atij. Si në botën tim që e shoh Atë edhe në rrethin tim që më kan rrethekuar rrethe rotëll në secilin send Atë e shoh dhe i besoj Atij All-llahut të Madhërueshem.

31.

ESHTE NJE E VERTETE QE EKZISTON ALL-LLAHU

Prof. Dr. Andro Cinovoyivi
(Profesori i fizjologjisë)

Profesori është fizjologu i famshëm botrorë, prej vitit 1925 deri në 1946 ka qenë kryetari pjesës së Farmakologjisë në Universitetin North Westren. Prej vitit 1946 e deri 1953 në Universitetin Jenvi ka qenë profesor dhe drejtorë. Pastaj në fakultetin e mjeksisë ka vazhduar si kryetari i klinikeve dhe profesori i fizjologjisë.

Në universin a ka All-llah? Po unë All-llahut i besoj sikur vehtes dhe siç që i besoj atyre sendeve që i kapi me dorë.

Pa dyshim besimi im tek All-llahu është një gradë për mendjen tim dhe një vlerë për qeniet që ekzistojnë në këtë univers. Në univers për qenien më e vlefshme pra për njeriun besimi nuk është vetëm një grumbull energjije por një pasuri shumë e madhe. Në ekzistencen e All-llahut besimi për njerëzimin është burimi i dashurisë. Ai është principi rrallë miqësh që ia garanton mes vëllzërive. Sepse njerëz vetëm me dashurin ndaj All-llahu mund të bashkohën siç duhet. Ky besimi është që ne na garanton drejtet-haçet e tane duke udhëzuar të bijm detyrët që kemi ndërmjet njerëzimit. Jeta yne mund të arrije ne vendin e duhur kur mes nesh pratikohet dashuria, mëshira, lumturia dhe drejtsia. Për njeriun besimi tek All-llahu është një mbrojtje më e mirë nga moralët e këqi. Besimi në të gjithë fetë mbështeten në këto parime themelin. Çdo vlerë shpirtrore duke mbështetur tek besimi vazhdojn jetën e tyre.

LOGJIKA E VERTETON SE KA ALL-LLAH

Për të argumentuar se ka All-llah duhert të perdorojm peshoret e logjikes. Kjo del nga përpjekjet dhe provët e ligjët të mendjes. Duke përdoruar mendjen së pari dijetari Sainte Thomas’i ka vërtetuear ekzistencen e All-llahut . Siç do tua tregoj pak më pas, parimet të mendimit normal shkon brez pas breze, me evulime nga prindërit duke transformuar fëmive, më pas tek njerëzimi kompletohet me prova ai besimi që njerëzit kan nevojë për to. Nga këto prova themelore deri tani miliona njerëz jan bë besimtarë. Disa brej tyre njerëzimit kan bë shërbime të mëdha.

AI QE E MOHON ALL-LLAHUN, AI MENDIMIN E TIJ NUK MUND TA MBESHTESE PARIMEVE TE LOGJKES

“Ekziston All-llahu” ketë fjalë me fjalë të drejt nuk është e mundur ta mohosh dhe ta mposhtësh. Një soj edhe ai që thotë ska Zot nuk mund ta vërtetoje mohimin. Dikush mund ta mohoje All-llahun por atë nuk mund të mbështesin në donjë argument. Njeri donjëherë për diçka mund të dyshoje, por dyshimet e njeriut duhet të vërtetohen me logjikë. Tani unë në periudhën e moshës sime nuk kam hasur as një argumentit shkencore apo të logjikes që të ma vërtetoje se nuk ka All-llah. Por për ekzistences së Tij që argumenton kam lexuar shume libra dhe kam hasur në shume argumente. Unë personalisht shumë kam përjetuar dhe kam shijuar shijet e besimit. Dhe vet me sy kam parë se mohimi njeriut çfare dhimje ia garanton.

Ateistet prej nesh kur kërkojnë argument për ekzistencen e All-llahut, ata bëjn këtë kërkesë duke menduar se Krijuesi i universit është një kryq apo statyjë. All-llahu meqenë një gjë prej materjes atëhere nuk kishte mundësi të mohosh Atë. Por Ai për të na provuar ne nëpër krijesa të universit a do të mundemi të gjejm argument për Krijuesin tanë a jo, ne na ka dhënë vullnetin që të mundim të hetojm e ti besojm All-llahut. Por mund të jetojm edhe si ateist pa menduar fare e behemi pa besë. Pastaj duhet të pajtohesh me veprimet që ke merituar. Si thashë edhe më parë mohimtarët All-llahun duajn ta shohin me sy, por Ai nuk është një gjë që shihet. Dhe thuajn unë i besoj ne qoftë se më shëron sëmundjen tim, apo ti përballoje nevojet që ikam e pastaj i besoj… Derise dikush po mund të thotë: Ai zot po të kishte gjukuar me drejtësi nuk më kishte dhimbur dhëmbët e mi. Duajn të thuajnë ne qoftë se më këdhëlon egoizmin tim i besoj, po jo, jo.

Njeriu po qe se mendon real e pa paragjukim ai patjetër e gjenë All-llahun dhe shpëton nga egoizmi dhe nga imponime të huaja. Pastaj ka mundësi t’i shmanget nga mendimet të thjeshta dhe në zemrën e tij mund të lulëzoje dashuri ndaj All-llahu, në këtë rastë filon të debatoje me mizorët dhe me ato që duajn të argumentojnë mos ekzistencen e All-llahut. Këtu po kuptohet se vullneti i All-llahut është që, njerëzve uaka dhënë një vullnet të mund të zgjedhe cilin të duaje.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 >>>