Me këto cilisi e veçori njeriu ndahet nga tjera krijesa. Sepse Ai ështe dërguar si një nëpunsi All-llahut. Për këtë Sainte Paul’i kështu thotë: ”Pa dyshim është se lindja e njeriut është e shenjtë.”

Besimi im tek All-llahu pa mangësi përputhet me librët e shejtë zbritur nga All-llahu. Në librët e shenjtë thuhet se, njeri nëpër dy rrugë mer dije. Njëri është syri tjetri ndjenja. Ato sende që i shohim me shqisët e tanë i provojmë i mësojmë. Por ndjenjet e tanë All-llahu na ka dhuruar si një dritë në zemër, ajo drita kur rrjellë në zemër me atë i mësojm ato sende që nuk kemi ditë mëparë dhe nuk i shohim me sy. Ne qëjemi njeri duhet të meritojm atë dritë (1). Tani ekzistencen e All-llahut e pranojm me dritën që te ne rrjellë nga paradjenje. Ne më parë duke hulumtuar i sodisim fenomenet dhe krijesat e All-llahut, pastaj ajo na plotëson zemrën dhe forcohet besimi pastaj mbështetemi tek All-llahu i Madhëruar.

Dijetarët vazhdimisht duke mbështetur provëve të tyre japin gjukimin. Edhe unë kur japi gjukimin lidhur me besimin tek All-llahu mbështem në themelet e provëve. Po që thuni ajo të intereson ty. Për këtë ju them, për mua nuk ka as një provë më fortë se ky provë. Mua ky më bindë me tepër se çdo argumenti i matematikës. Para 32 vite duke studjuar në universitetin All-llahu më dhuroj dhe ma mbushi zemrën me besim. Ashtu e fitova nëjë besim që, Pran meje nuk ka donjë send më i madhë se All-llahu. Unë pastoj edhe ti humbi çdo sent që kam, nuk pajtoj të kthehem në gjendjen e parë që isha pa besim.

Tani Zoti i Dhuratëve All-llahu mua më dhuroj këtë argument shpirtrore, ma nxeu ndërgjigjen dhe ma garantoj një pasuri që ti besoj Atij.

(1)“Ai ia dhuronë urtësinë atij që do, e kujt i është dhënë urtësia, atij pra është dhuruar mirësi e madhe, përveç të mençurëve këtë nuk e kupton kush.” (Bakara: 269)

28.

HARMONIA MES SHKENCAVE

Prof.Dr. Weyne Old
(Enxhinieri i lart të Geokimisë)

Ka doktoruar në universitetin Colombia, në New York në degën e tij ka punuar si shef i hetimeve. Në Amerikë është antarë i institutit të gjeokimisë.

Disa prej njerëzëve nuk i besojn All-llahut pa e parë se pi soset jeta. Sepse tek njeriu shumë ndikon kur e sheh sek a vdekur donjë shok i afër. Dhe ijo ngjarje e shëndron pamjen e njeriut ndaj jetës së tyre.

Themeli i besimit në All-llahu duhet të vërtetohet. Ky, mund të vërtetohet me prova e eksperemente. Megjithë atë All-llahut nuk i besohet me këtë metodë. Sepse duhet të dijm se All-llahu nuk është një materje e energji, edhe këtë duhët të dijm se ai nuk është një gjë që kufizohet që ne atë ta fusim nën kufirët të mendimeve të tanë dhe ti nënshtrohemi ligjeve të provës. Përkundrazi duhet të dijm se besimi në All-llahun mbështeten në themelet e besimit. Për këtë besim mund të gjeni shenja që patjetër ky universi ka një Krijues, Ajo mund edhe të jetë një forc e vjetër që të detyron të besosh.

Po që ka nevojë kësaj ti japim një shembull: Jan pak ato shkenctarë që shpejtësinë e dritës ekan matur. Secili e pranon se drita lëvizë në sekund 300.000 km. shpejt.

Edhe një shembull tjetër: Shkenctarët disa teoritë fare pa kundërshtuar e pranojn, por këtë nuk është e mundur të mbatin me ndienje. Përshembull: Protonin as ka parë kush as ka mund të kape me dorë. Por secili veprët e protonit e sheh dhe e kap. Edhe për qenjen e atomit mund të përdorojm këtë shembull. Atomi shumë ështe thjeshtuar, nuk ka mbetur në atë form që ka vizituar Bor’i edhe trupët qëllore për ne jan ksisoj. Këto nuk mund ti vlersojm me provët e tanë edhe nuk ndiejm nevojë që të kërkojm argumente për këto. Pra njeri i prenon ato sende që në jetën e tij vazhdimisht për to ka nevojë. Njësoj edhe besimi nuk është një besim kotë. Besimi nga shumë anësh me prova po konstatohet se patjetër ekziston një Krijuesi i këtij universi. Duke hetuar e provuar kush e gjenë dhe i beson All-llahut, besimi i tij është i fortë.

Që në këtë mënyrë besimin në All-llah mund ta forcoje njeriu. Nëpër shekujt e kaluar All-llahu i madh me anën e Profeteve të Tij ka dërguar libra dhe ato janë të regjistruar dhe dorë për dore kan ardhur këndej. Këto libra siç që na mësojnë si ti besojm All-llahut edhe na mësojnë njerëzit çfare kontakt kan me All-llahun. Këto libra duke sqaruar gjendjen dhe nevojët e njerëzëve, tregojnë edhe njerëzit çfare rrugë duhët të pasojnë që të pastrojnë veset e tyre epshore.

Këto librët kur i krahason me librin e donje shkrimtari ato kurr nuk mund të arrijnë librët Hyjnorë Ato librët njeriut ia garantojnë aftësi që të mendojë dhe të hulumtojë.(1) Problemët e shume llojëshme ato libra ia zgjedhin njeriut. Ndërsa të gjithë paralajmërimet e librëve Hyjnorë pas shume shekuj pa kurfarë mangësi kan dalur në sheshë, qofshin historik apo gjeografik. Nganjëherë me gjëthëse kundërshtarër donjë pikën e librëve qëllorë ashpër e kritikojnë. Por kush është ai që ka mund të lartsohet deri aty që të kritoje fjalët e Krijuesit të universit . ne po qe se hetojm ato vende që përballohen me kritika e kuptojm se ajo është nga dobsia dhe paaftësia e jonë dhe ajo nuk na lejon të kuptojm ato çështjet e larta.

Siç në fushën e gjerë besimi për njeriun është një nevojë parasore dhe një pjesë e nevojshme për jetën e tij. Njësoh edhe besimi në Allahun është mjetë për të arritur dhe për të kompletuar jetën me pjesët parasore. Megjithë se këto radhumë për ato njerzit që jetojnë pa provë. Duhet të dijm edhe botrat që nuk jan materje. Ato janë asi të vërteta dhe besimi për jetën e njeriut është një e vërtetë i pa shmangshem.

Disa njerëz e shpifin besimtarët, por deri tani qëndra mijë njerëz talent dhe e zgjuar janë lidhur për All-llahun dhe kanë adhuruar dhe kan parë dobinë e përkuljes tek Ai. Është e padyshimt se ti besosh një All-llahut që ka krijuar të gjithë qeniet për njeriun është një qetësi e rehati, me këtë, me çfare do gjarje që përballohesh e komenton për të mirë. Ata që fillimin e universit mundohen të shpjegon me dijet e tyre teorik mbesin në gjysëm rruge, sepse për këtë ata janë të dobëta. Sepse ata si fillimin e universit edhe të tjera gjarje rastisisë e mbështesin. Disa prej tyre duke kapin këtë rrugë largohen nga mendimi i besimit te All-llahu. Të mos harojm kurrë se çdo logjikë të shëndosh krijimin e universit shumë më mirë ia atribon All-llahut se sa rastisisë. Sepse në këtë univers që janë ligjet e habitshme, padyshim gjykon një fuqë pa shoç dhe duke detyruar njerëzit i shtynë ti besojnë All-llahut dhe secili prej krijesave ne na bind se rastësishtë nuk mund të bëhen ato.

Vallë radarin a rastisishtë e gjetën a pas mendimet e studimet shume vjeteve u krijuan ato? Jo jo pas shume planifikime e projektime doli ky rezultati në shesh. Ma tregoni organët e shpendit lapurak kush e krijoj që ato mbajn një mekanizm që janë njësoj si radari? A ka mundësi të bëhen rastisisht ? Ajo shpendi pa pasur nevojë për asnjë paralajmërim kryjon veprën e radarit. Është akoma më interesante se, ato trashagojnë cilisitë e radarit, bile edhe fisi i saj që vijnë pasandej. Po ju përsërisi: këto cilisëtë interesante të këtij shpendi a vetvetiu u bë a shpendi e bëri apo njëri më një plan e porogram e bëri? Padyshim është se edhe dituritë e njerëzve ka dalur në sheshë më një plan e porogram. Tani duhet të kujdesemi! Në këtë univers çdo send ika rrethekuar rrethë e rotëll Një fuqi, në çdo moment Ai është pran çdo sendi. Fuqia e Tij nuk ka skanj dija e Tij nuk ka kufi. Duhet të pranojm se Ai dinë. Këto fonkcionet e All-llahut më parë duhet të pranojn shkenctarët që po miren me shkencët pozitive. Si universi edhe molequlet e atomët minimale që janë në këtë univers jan keijuar nga ana e një fuqisë mbi njerëzore.

Në këtë univers janë fenomene të panumërta, atmomosferi me trupët qëllore, galektike dhe yje të panumërta, kësaj mund ti shtojm edhe çfare do copët e materjes qeniet e gjallë të shumellojëshme, që na dalin para nesh. Çdo degë e drurëve dhe çdo fletë e drurëve dhe uji që hynë nëpër damarët e rtyre këto individualisht secili mbanë cilisitë veçore. Përveç tyre njeriu që është fruta e universit ka shumë dallim nga të tjera krijesa të universit, ai prej tyre ështe ndarë me kujtesën e tij me cilisitë interesant organike që mban ai. Pra domethënien e tyre nevojët e tyre e kupton i plotëson dhe ato i drejtoje vetëm Ai All-llahu. Ne mund të rehatohemi atëhere kur e pranojm Atë dhe i besojm Atij.

Besimi tek All-llahu nuk është si të duaje njeriu, por duhet të mbështetet në themelet dhe kushteve të besimit. Veçanërishtë në këtë koh besimi tek njeriu nuk mund të qëndroje me imitim. Në këtë kohë besimi duhet të forcohet me argumente shkencore. Qëllimi im nëpër shkrimet e mija është besimi i vërtetë që kam marur nga hulumtimet e studimet. Besimi duhet të bështeten në mendjen e logjiken. Shumica e mohimtarëve mohojn për arsye se nek duajn të mendojnë. Shihni besimtari që ka mund të hyje në radhën e besimdrejteve edhe në shpirtin edhe në ndërgjigjen e tij ndien kënaqësi. Besimi vehten nuk e sqarun vetën në botën tjetër veprët e tij të bukura të moralshe edhe në këtë jetë sqarojnë vehten.

Ky është një një shkaku i fortë që, seriozisht të lartson edhe nëpër shkalla të shkencëve, duke hulumtuar ti msosh shkakun e çështjeve që kan ardhur në këtë jetë, Kjo është një cilisi e madhe dhe e veçante që i takon vetëm njeriut. Një shkenctarë që e pranon se është një Krijues që eka krijuar këtë univers, ai duke vazhduar studimin patjetër dotë përballohet me argumente që ia forcojnë besimin e tij tek All-llahu në këtë rastë doti shtohet kënaqësija e tij.

(1)Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur All-llahut, e kush refuzon, Ne nuk të dërguam ty roje kundër tyre. (Nisa: 80).

29.

BESIMI TEK ALL-LLAHU DHE ARGUMENTET NATYRORE

Prof. Dr. Paul Enest Adolphe
(Operator Doktor)

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 >>>