Ka doktoruar në universitetin New Jork. Në universitetin Georgla u bë Profesori botanikës

Me thënë drejtën në këtë universë që sundon rregulli dhe harmonia, atë përveç Allahut tjetërkush nuk ka mund të bëje.

Shume njerëz nga projnët duke shikuar malrët e bjeshkët duke parë ato e sheh madhështinë e All-llahut. Ndërsa disa kur ndigjojn ushtimet e erërave të fortë e furrishtet nga këtyre ushtime i thehen degët e pemëve, lakohen degët, duke parë këto habiten, por nga që nuk kan marur ushqimin e duhur shpirtrorë kur shohin Ajetet e Allahut mjerishtë trishtohene e tërqethen e i vjen keq.

Është një e vërtetë se në këtë universi që janë krijuar me bukuritë e tij të mahnitshem, ky vërtetë ne na thotë se këtë eka krijuar vetëm Fuqiploti më i bukur, Por njerëz duke mahnitur që sodisin bukuritë e Allahut nuk duhet të mbese me kaq, kjo i ngjanë sikur kur i soditë bukuritëe stolisur që kan dalur nga dora e nji marangozi dhe janë qëndisur me shumë laka, ato nuk duhet ti përngjasim me krijesat e mrekullueshme të All-llahut, duke soditur mjeshtritë e Allahut, ne duke mahnitur duhet të mendojm për Madhërinë e Allahut.

Njeriu kur i soditë këto mrekullitë që janë në universë dhe pas tyre vetitë syperiore që ika krijuar All-llahu me Gjithëfuqinë e Tij, për të forcuar besimin ndaj Tij me kujdesë duhet ti sodite gjarjet që bëhen nëpër ata dhe nëpër bjeshka. Atëhere mund të kuptoje se andaj natyrës janë shumë sende që mendja e njeriut nuk mund ti kuptuje ato dhe për ti kuptuar po mbetet vobekt. Shume probleme janë në universë që njeriu ato nuk kam mundur ti zgjedhe, këto sende njeriun e detyrojnë ti besoje All-llahut dhe të pranoje Madhërinë dhe Fuqinë e Tij të pasosur.

Karl Haim’i kështu thotë, në veprën e tij që quhet: “Krishterizmi dhe shkencët fizike:” “ Në këtë univers që përballohemi me këto ngjarje të habitshem, për ne nuk janë vetëm një shans që ta njohim All-llahun, ato edhe na detyrojnë t’i besojm All-llahut.”

Unë këtë shkrimë dota vazhdoj me argumente të profesisë sime, keni lexu edhe më parë se unë jam ekspertizu në degën e botanikut dhe mjaft kam bë hulumtime nëpër bime e pyllë. Në këtë rast do tua parashtroj argumente për ekzistencen e All-llahut që kam hasur duke hulumtuar degën tim të botanikut..

Unë këtë po ju themë se si në secilin send mun të shohim ilustrime për ekzistencen e All-llahut edhe ndihma e tij të pafundme ne na tërheq pikëpamjen edhe në përsëritjen dhe në prodhimin e dheut Të gjithë këto ne na tregojn se prapa këtyreve ësht një Fuqi që i përpunon këto. Më një pyllë që nuk ka hyrë sakica më mirë arrëjnë drurët e bimët, fisët e tyre njëri pas tjetrit vazhdojnë. Por më një pyellë që hynë dora e njeriut, përfundimet e godatjeve fatkeqsirët natyrore aty bëhet shëndrime. Në këtë subjekt Coth’i kështu thotë:

“Në natyrë nuk mund të shohësh shpenzime boshe. Në çdo koh drejtë, bile edhe nëpër kohrët furitshem ka një qëllim rezultati del pa fare pa gabimi. Ne ku e futmi dorët e ngatrojm. Në të vërtetetë zakonët e All-llahut kan hapur luft me njerëzit që nuk e përdorojnë mendjen. Atë sekret pe zgjedhin njerëzit të sinqert, talentet, dhe jo denbelet, të tjerët humbin.”

Unë më njëshoçin tim që ishte ekspert i kësaj dege bisedoja për smundje që quhet Endothia ngjite gështenjeve . Ai këtillë më tha: Ata që mirren me pyllë letë shikojnë librin e hapur të All-llahut, pra universit. Atyre ua porusisë që vazhdimishtë dotë gjejnë formulla për problemet e tyre: Në këtë drejtim edhe Isaak Watson’i kështu thotë:

“Natyra librin e tij me vete është duke mbajtur.”

“ Natyra është duke falenderuar dhe duke i bërë tespih All-llahut.”

Në vitin 1880 shkenctari famshëm i degës botanike Asa Giraj më një fjalim kështu kishte thënë:

“Shkencët nga botrat sekrete duke dhënë lajme nëpër bata natyrore që të shqetësoje besimin as një send nuk mundën të gjejnë që tia pranon lajmin e tyre. Sepse përveç natyrës së dukshem shkenca nuk mund të gjeje donjë tjetër rrugë që të lëvizin për të. Nëkëtë rastë detyra parasore e shkencave ështe të pranojnë dhe të sqarojnë se ky natyra nuk është i tjetërkujt, atë ka krijuar All-llahu i Madhëruar.” Ne shkenctarët nëpër natyrë duke zbuluar sendet, nuk mund të bëjmë tjetër, vetëm se sqaropjm se bashkimi i këtyre bëmëve dëshmojnë për ekzistencen e All-llahut të Gjithëdijëshem. Sepse dikush për këtyre bimëve të mrekullueshem që duajn të thuajn rastisishtë janë bë, njerëzit me kohë të gjatë edhe të mendojnë, nëpër laboratuara mezi mund të bëjnë pak diçkak. Kurse në këtë natyrë këtë fabrikën që eka vendosur All-llahu, ne na tregon se pa fare gabi më një harmoni të përsosur veprimet e tij po vazhdojn.

Ne nëpër laburatorët duke pasuar mund ta shohim atomi i karbonit si po shkon nëpër fleta e nëpër dega e nëpër rënjët e drurit. Për këto që thashë mohimtarët thuajn se këto punët e jashtzakonshme janë veprët e natryrës apo rastësishtë janë bë. Kurse mendimi ynë është, si lëvizje dhe ndalje e secilit atom vepron me urdhërin që marin nga ana e All-llahut. Këto vepra Fuqinë dhe Gjithëdijen e All-llahut ne na tregojnë.
15

DJALI I KOPESHTARIT NE ÇFARA NA PERKUJTON

Prof. Dr Wojtaire Edward Lamirties
(Eksperti i Genetikes)

Ka doktoruar në universitetin California, në Los Angles që është në rrethit të California’së ka qenë Profesori gjenetikës. Në parkin Disconso të California’s ka qenë drejtori i eksperti i parkit kombëtar i hjeshisë së bëmëve, veçanërishtë të trandafilëve.

Njëri kur më thotë mua: “Përçfare po ze besë se ka All-llah.” Pa fere tërhiqur i themë se: “Nëna dhe Babai mua kështu më kan mësuar.”Megjithë se studimi diskutimi me shokët më kan imponuar vendin e besimit të zavendsoje mohemi, Por edukata familijare tek njeriu është një edukata themelorë.

Babai im që ka qenë një kopështarë shumë herë ma tërhiqte pikëpamjen çfare ka kaluar mbi kokët e donjë kajsie apo dardhi. Në vendet lindore të Washingtonit shumë shëndrohet koha, pak të ndrohet gjendja e drurëve mua ma tërhiqte pikëpamjen. Përshembull nxehtësia kur bien 20 nën zero në të gjithë periudhën e dimrit tek pemët nuk shikohet shenji i gjallërisë, e mireshin formën e drurit jo gjallë por të thatë. Kur afërohet pranvera fillojn të ndrohen, emrët e drurëve që i përmendëm më lartë, nëpër to filon të duket shenjë ngjallërimit dhe fillojn nga pak të lëvrisin. Hapin lule që bukuritë e tyre të çmendin, filon tëu riten frutet. Nga që qyteti ynë nuk tërësisht nuk përputhet kushteve të klimës, shumë herë grindjet ia humbin jetën e luleve të pemëve, frutet zhduken. Shumë herë populli mbeten nën ndikimin e keq të këtyre gjendjeve.

Nganjëherë e pyetsha vehten.

Derejtësia e All-llahut si po pajton më këto dëmet e tona?

Pas pak kohe duke kujtuar e zgjodha këtë problem. E mora veshë se gabimi nuk është tek All-llahu por tek populli. Sepse populli pa e menduar nën çfare kohën e klimën po jetojn mbjedhin dhe mundohen të arrijnë çfaredo frutë e bimë që ato nuk arrijhen te ne. Domethënë çdo frutë arrinë nën kushtet të tij në atdheun e tij që i pëlqen atij.

Unë nga voxhlimi kam kaluar jetën me bujksi dhe kopështa, shumë kam bë hetime më ka habitur bashkimi i tyre për riprodhimin. Kam bë hetime dhe mbi insekte veçanërishtë mbi bletët, mizët dhe buburecët, të habisin kur bashkohen ato për të vazhduar raca e tyre. Bile çfare shkaku çfare shkenca për bashkimet e tyre ika lidhur me lulet.

Parandej unë duke menduar më shqetësoshin ato gjërët vetmevete kur thuajsha përçfare e kush po na pengon që nga bimet e kafshët nuk po mundim sa duhet të bëjm dobi, pas taj e kuptova se mendimi im ishte gabim. Kur hetove dhe e konstava se me anën e buburecës dhe të bletëve prodhimi i fushës tanë po shtonte edhe për të mbrojtur gjelbërinë nëpër kodrët e livadët dalin disa bime e bari të fortë që të mroje gjelbërinë e atyre vendeve. Përgjigjen e kësaj problem e zgjodha kur lexova librët e shenjt qillore dhe e kuptova se këtë universin po e drejton një fuqi që ne nuk po shohim Atë dhe patjetër ekziston Ai dhe me siguri Fuqia e Tij Arinë në çdo vend.

Për çdo njeri mbanë rëndësi të madhe të dije se kushtet për gjallesat jant ë rëndësishem kur i hetojm ato ajo na detyron ta njohim mirë Zotin tanë dhe ti mbështetemi Atij All-llahut që ka krijuar çdo send.

Universin kur hetojm me sinqeritet në të përveç fuqisë së një Fuqiplotit kujt mundesh mi dhënë këto sende që janë krijuar me harmoni e pagabim. Ato vetëm All-llahu i Madhëruar ika bërë. Megjithë atë qëllimin e kryesore të krijesave as një shkenctarë nuk mund të na tregoje. Shmë mirë ka thënë Sainte Paul’i: Ne sot duke studjuar pas perde po shohim diçka nga të vërtetet. Po që folim të drejtën shumë pak po shohim. Por nesër dotë qartohen edhe ato që nuk kemi ditë.
16

QELIZET GJALLE PAS DETYRES SE TYRE

Prof. Dr. Rusell Charles Eartest
(Profesori i biologjisë dhe botanikut)

Ka doktoruar në universitetin Minnesote, në universitetin e Frankfurtit të Germanisë ubë profesor. Duke qenë antari i akademisë së shkencëve indian shumë libra ka hkruajtur për hetime të shkencës së biglogjinë.

Do të habitni shumë kur ju tregoj në çfare do të haseni kur hulumtoni qelëzët e gjallesave. Një bimë e ujit që është “Ilodia” kur ta mbrrini një fletët e saj të vogël, Kur duani që të hetoni mes qelqëve të një mikroskopi normal, do të përballohe më një fenomen shumë normal. Në këtë fletë çdo qelizë zotron bashkimin veçant. Njërin anë në çdo fletë qelizët janë njëri përmbi tjetrin. Ju si duani mikroskopin mbaheni përmbi tyre, si duni mbajeni nën tyre, me rehati do ta shihni secilin qelizë. Me qartësinë më të madhe duke habitur doti shihni si po punojnë pa mvarur këto qelizët e këtyre fletëve. Këto qeliza me gjithë se kan hyrë njëri mbrenda tjetrit, por do të habiteni këto si bëjnë këto veprime pa kurfarë lëvizje. Tani shihni në këto fleta të vogla qelizët si janë lidhur njëri me tjetrin si tugllët e një murit që lidhen njëri me tjetrin.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 >>>