Vdekja ështe një llojë jetesë të kalosh në të tjetrën. Ajo një mjetë që meta do të shkosh në vendin që aty duhet ta japësh llogarinë e jetës së këtuhit. Vdekurin kush e kërkon në varrë ai ështe shumë i pakujdesshem.

44   KY VARR NUK I NGJANE TJEREVE

Or udhtarë mos shko, të ulemi e të qajm bashk,

Dertet e mi jan shumë, që të shpëtoj kërkoj shok.
……
Oh para meje po qëndrojn varrezët e atdheut.

Njerëzimi e përjetoj kohrët që disa despota ato e shtyu të harrojn detyrët kryesore. Duke detyruar të thuajn: “Njerëzit, rininë,  ne e shpikumë, i krijumë” me këto fjalë filluan të rrëzojn besimin e njerëzve dhe të arrijnë një rini mohues.
Për këtë në”Safahat” prej 700 faqeve libri poezish që ështe në gjuhën Turke që autori i librit është Mehmet Akifi (me orgjinë shqiptarë) është libër pa shoq që rininë e bind që të përqafohen me fenë islame.

Këtë libër Mehmed Akifi ka shkruajtur në vitin 1913 bash në kohën kur muslimanët kan jetuar kohën më të vështirë, e varfëri. Patën filluar të prodhojn korent elektrikin me 110  dhe me 220 volt, papunsia deri në fyt, kafetorët plot e përplotë.

Po vëlla e motra! Veçanërishtë pas luftës së dytë botrore vendet ballkanik sosjo- komunizmi, si materjalisht edhe shpirtrisht njerëzit e bënën vdekuri i lëvizshem. Më vonë dikujt që i punoj koka  materjalisht pak u ngjallë, shpirtrisht pa hynë në varrë, i vdekur. Sepse kulturën që na solli ajo koha ishte një kushedra që ika mbetur vetëm një dhëmb.

 Skamjen, mizorinë despotikët që ka përjetuar shqipria, edinë populli i sjqiprisë, ato nuk ka nevojë të rradhoj, unë doti radhsi disa flalë, në kohën e Titosë çka kan hekur populli musliman të Jugoslavisë së vjetër:

Titoja ka qenë një hipokritë që, ka ditur të braktise popullin pa fe. Duke ditur se e ardhshmja qndron mbi shpatulla të rive, as robës së pleqve as adhurimit e tyreve nuk preki, por të ritë i mori me vehte. Kur ligjeronte fillonte me fjalët: “Omlladina omlladinke” (Vajzët e re dhe djemt  e ri) pas pak kohe që u hapën shkollët, filloj debata nëpër shtëpija të besimtarëve shqiptarë. Djali kur vinte nga shkolla babës, ti i prapambetur feja ty të ka lonë mbrapa. Baba duke bërtitur djalit: “Ajt djali im u bë Qafir.” Prej 1948 e deri1959 e mbulli “Mejtepet” Shkollët fetare, pas 1959 lejoj në xhami hoxha të jape mësim pa libër, 4 vjet ashtu vazhdoj 1963 mënjëanë lejoj edhe me libër hoxha  fëmive tua jape mësim fetare, në anën tjetër mësusëve të shkollës porusiti, vënë re kush po shkon te hoxha, atyreve  thejeni notët në shkollë.

Në 1950 me titullin “skidanje zare i ferexhe” e hoqi mbulesën e femrëve muslimane bile disa dijetarët i blev dhe ato i detyroj të ligjerojn përkundra mbuleses. Bile daja im Hafëz tahsini ngaqi e kundërshtoj hoxhës që ligjeronte kundra mbuleses, në Kamenicë të Kosovës vuajti 3 muaj ndëshkimin e burgut. Kurse edhe Mendimtari madh i shkupit Abdulfettah Raufu vuajti burgun 8 vjetë.

45    NJE REPORTAZH ME VDEKURIN

Errësira e natës pati mbuluar çdo anë, në qytet rrallë donjëvend kishte dritë.

Lambët Ah këto lambët e rrugëve që po vlejn për rrugaçëve pa rrugë.
Kurse të vdekurit nuk kan nevojë këtyre dritave tanë, ato kan nevojë për dritin e “Nurit.” (Drit shpirtrorë) Për këtë varrezët shumë terrinë.

Edhe unë e hoqa përmbi kokë errësirën dhe u shoqrova me të vdekurit.
U thashë selamun alejkuum or ju të vdekurit! Më thanë: Alejkum selam or ti që akoma nuk ke vdekur…

-Or vëllëzërit të vdekur! Neve si pona shihni kur shikoni nga jeta e ahiretit?

I vdekuri duke u kujtur pak e hutuar , me gishtin e tij e kreu pak mjekrën dhe filloj:

Dynjaja iste një shkollë, ishte dashur aty të studjojm dhe ti mësojm Fonkcionet e All-llahut. Kishte pasur nevoj të kuptojm se po sundonte gjukimi i All-llahut, Kështe pasur nevojë të dijmë, e pastaj të kontribojm që ta meritojm xhennetin. Se All-llahu atë vendin e bukur vetëm për ne njerëzit ekishte krijuar.
     
-Ithashë këtë dikush pe bënë dikush jo…
    
-Ma vërtetoj duka lulatur dorën:
        
-Hidhe mënjëanë ata që nuk bëjn detyrën. Ndërsa edhe ato që e bëjn,  nuk po dijn, dikush  me dije dikush pa dije pe bën.
    -I thashë se kuptova.
- Edhe ato që fillojn shkollën e fillores elektrikin edijn, por ai aka mund ta kuptoje se çfare është elektriki? Përta kuptuar at atij as gjimazi nuk i mjafton, duhet të kryej një fakultet e atëhere.

I thashë mendimi i juaj çka thotë për të shkuar në xhennet a nuk po mjafton besimi?

Besimi ngjanë lulëzimeve të druve. Ndërsa edhe druri i akacies edhe landërat lulëzojn por nuk japën frutë. Ato drura që nuk bëjn frutë i djegin si dushkët e malit, apo e përdorojn si qereste. Frutat e muslimanit janë adhurimet e tij. Besimtari që nuk bën frutë ngjason drurit pa frutë. Edhe atë si qereste e presin e sharojn, apo si drurin e djegin. Këto jan shkak që muslimanet i godasin fatkeqsirët.  Bile edhe ato që japën fruta ndahen dyza. Njëri është si dardha e egër që nuk hahet, tjetri është si dardha hahët dhe është i shijëshëm. Dardha që hahet përparon nga nivela e bimëve e lartsohet në pozitin e njerëzëve. Pra njeriu për të përsosur  ështe dërguar në këtë botë, kjo nuk bëhet ndryshe vetëmse duke përjetuar fenë islame.

-Prap e pyeta, me mendimet tuaja dunjaja çfare është?

 -Njeriu është një krijesë që ka dalur në një udhëtim të gjatë, në një vendin e udhtimimit pushon pak, kjo dunjaja qatë kuptim eka, duhet të dishë se ke ardhur që të pushosh pak.

-pra ju epërjetuat vdekjen, a ma tregoni se çfare është vdekja?

-Më shikoj me kuptime në fytyrë, qeshi me qeshurit të idhta:

-Edhe më parë unë të thashë se: Ne kemi dalur në një udhjtim të gjatë. Para qëndra vite kemi qenë në një botë tjetër, aty kemi vdekur, jemi ngjallë në  stomakun e nënës…Edhe aty kemi vdekur në dynjanë jemi ngjsallë unë vdiça në  dynyanë e tash këtu pe priti ringjalljen . Shikoni: Në tjerën botra kemi qenë njeri, në barkun e nënës prap kemi qenë njeri; por ato, njëri prej tjetrit kan pasur dallim…Ky dynjaja më tjetër. Domethnë kur po vdesim nuk po zhdukemi, formën, dhe vendin pe ndrojm, po hyjm nëpër forma të jeteve të ndryshme.
-Por varri…

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 >>>