Këto fjalë duke radhitur i beson se: Njëri po mi dëgjon fjalët po mi kontrollon gjendjet  e mi, unë prej Tij   po kërkoj. Në trupin tim Ai pi ngjallë ushqimet e vdekur, Ai prej qelizeve të vocra mua më ka ndërtuar dhe më ngjallë.

Njeriu me veprët e tij duhet të vërtetoje kërkesën, pra kur thotë falmi gabimet, duhet të përpiqet dhe të bie vendim që do të largohet nga mëkate.

Nuk duhet të mashtrohemi, por po qe se ne na mashtron nefsi e bëjm donjë gjynah, prap  dotë kthemi tek Ai, Prap do të lutemi te Ai dhe Atë dota gjejmë Gjithëfalës, IGjithmëshirëshem dhe Mëshirëbërës.

Sëpari, Ai që i lutet Atij është besimtarë.

Edyta është All-llahu është IGjithëmëshirëshem që ne na pranon lutjet më një form më të mirë. Përshemboll Besimtari tek Allahu shëndet kërkon, All-llahu atij ia jep sëmundje, që ai sëmundje atë e mbron prej shume mëkateve. Në realilet edhe kërkesa e besimtarit kjo duhet me qenë. Sepse kush bën mëkate është si donjë ani që ka marr ujë dhe pritet ora kur dotë mbytet.

Kurse edhe kapetalizmi si sosjalizmi është një sistem. Sepse edhe ai si sosjalizmi është jashtë fesë islame. Donjëri  don të fitoje para, e të bëhet pasanik,  megjithëse ai është kapitalist, por edon sosjalizmin. Për këtë shumë u bëra merak dhe kur hetova u habita dhe ekuptova se: Këto kapetalista që janë gjoja musliman po shqetësohen, ngaqë edhe krishterën jan kapitalist, për këtë po lakohen nga sosjalizmi. Domethënë kush nuk po pajton me fenë islame, ai nuk po pajton edhe me kapetalizmin dhe po devijon dhe po rrëshqet në kufur.

Po zgjedhin mohimin që të jenë lirë, të difrohen të plotësojn çdo dëshirën që edon epshi i tyre dhe të shpëtojnë nga feja  që njerëzve disa sende feja ua ka bë haram. Me mendimin e tyre kur po bëhen pa fe me rehati po mundin të futen nëpër mëkate. Kurse adhe ai që është pa fe ka me vdekur e ka me ikë që të jepe llogarinë e jetës te Ai që eka kriju atë.

Ky liria e tyre nuk zgjatë shumë, dhe pastaj fillojn të futen traditeve të këqija, dikush drogës, dikush bixhozit. Në vend që të shkoje çdo ditë te xhamija, ato çdo ditë shkojn tek pijetorja. Kush nuk i nënshtrohet urdhërave të fesë ai i nënshtrohet urdhërave të haramit.

Pra besimi, besimtarin e mbron nga traditat e këqija, nga sëmundjet që atij ia sjellin haramët, nga amoraliteti, nga mosmarveshjeve dhe atij ia mbronë vlerën.

Besimi besimtarin e ndalon që ti ndëhmoje armiqëve të fesë, e shtynë të ndihmoje atyre që i ndihmojn fesë.

Besimi njeriun ebën “njeri” ndoshta ebën sultan.

Kush nuk ka mund të zotroje besimin pozitiv, ai duke përpunuar trurin prap, zotron besimin negativ.Si shembull: Ai nuk beson që ka një botë tjetër, mendon se çdo gjë këtu krijohet,. Megjithë atë thotë unë kam hetu dhe edi: Por jetën e ahiretit nuk kan mundur të hetojn as mikroskopët, as teleskopët, as dijet e atyreve që hetojn ditë e nat, ti po kishe mundësi të hetosh, ai nuk ka hetuar por vetëm imagjinatës së tij i beson dhe nuk ndien nevojë që të hetoje,  apo për të mësuar që ti pyete tjerët, ai i mohon botrat që patjetr do të shkoje në ta. Tani kush largohet nga besimi pozitiv atij i largohet edhe kujtesa pozitiv. Ai përveç kësaj jete që është duke jetuar, nuk i beson jetës tjetër. Me tërë fuqinë e tij i lidhet për dynjanë e rrenjshem. Pastaj e sheh se rinia, shokët, malli dhe tërë miqtë ikën. Ikja e këtyreve këtëj aq i vjen rëndë që, dynjaja kokës së tij  i bëhet një bela. Për ti harruar këto fillon të pije të bëhet i dehur. Duke qenë njeriu i mençëm, fillon ta nxije mendjen. Sepse mësimi i tij negativ mendjen ika përpunuar nëpër vende negative. Në këtë rast vegla më i dobishem itij mendja për ta ështe bërë vegla e dëmshme.

Kjo mendja e këtyreve për të mohuar ligjin e All-llahut, nëpër vende që duhet të përmendet “All-llahun,” ai e përmend natyrën thotë: “Natyra e bëri, ligjet natyrore, ubë rastisishtë”e tjerë… Me ligjet e All-llahut përpiqet të kundërshtoje, duke kundërshtuar mendjes, duke bërë demogogji të llojllojshme, dhe ta mohoje  All-llahun. Këtë kundërshtim përpiqet ta çoje deri në fundin e jetës.

34  PARA NJERIUT QËNDROJN DY RRUGA
                                         
         Njeriun qëndron në kryqzimin e dy rrugëve. Kështu që, njeriu po që lëvëz në rrugën pozitive (me besim) mund të lartsohet në gradën e Sahabës më të lartë të Ebubekrit Sëddikut, Në rrugën negativ (mohimit) mund të rrëzohet në nivelën Faraunit e Nemrudit.

Ky njeri edhe sa më tepër të poshtrohet prap fizikishtë është njeri, nuk i ngjanë donjë tjetër krijese. Ngaqë grada e lart të njerëzimit sëbashku me atë të poshtrën shpirtrisht nuk duken. Kjo është arsye që disa njerëz duke u bindur fjalëve të evlijave, një pjesë tjetër i binden parimeve të Faraonit,  ai që lëvizë në rrugën negative bie në nivelën më të poshtër. Pra në cilisinë negative lartsohet e hipi në kulm, dhe i sundon  atyre që nuk interesohen për islamin. Nëkëtë rast shumica mashtrohen duke menduar se e drejta ëshë nga ana e tyre.

Ndërsa i drejti gjithëmonë është e fortë. Por ato që i besojn të vërtetës duhet të përjetojn atë, po që nuk e përjetojn, atëherë fillojn ti besojn atij që përjetojn. Në këtë rast del në shesh një besim negativ dhe realizohet një jetë negativ që, ajo jetës islame nuk u jep drejt.

Për këtë besimtarët që po ankohen nga forcët negativ, leta dijnë se kjo po vjen nga që besimtarët nuk po përjetojn muslimanizmin.

Kur kërkojn fenë ata që nuk e përjetojn fenë, del në shesh se besimi i atyre është i dobët

Kurse tek Profeti dhe tek Sahabet mund ta shohim kompletin e besimit. Tani Gjoja për të kuptuar më mirë kan  shpikur fjalë të ri dhe fenë kan darë nëpër pjesa, ekonomia e fesë islame, politika e fesë islame. Në realitet këto nuk ndahen. Sepse feja përnjëherë komplet duhet të përjetohet. Një besimtarë kur mirret me politikën Islam, ai duhet të pratikoje fenë, përndryshe është katastrofë.

Individet besimtarë forcën e besimit  mund ta kuptojn nga pratika. Mendoni një sosjalist që mbanë besim negativ, po qe se për idenë e tij negative vjedh i mbytë njerëz dhe e mer në sy burgun 30 vjetë, atëhere besimtari a nuk duhet të mendoje unë për fenë tim sa jam sakrifiques?

Ngaqë vlera e çdo sendi me kundërtën e saj dihet, athere ne duhet të hedhim sy atyre që shkojn nëpër kafetore, pijetore, nëpër vende ku dëfrohen, duhetë mendojm sakrifiqën e atyreve që luajn bixhoz. Pra njeriu kur e kupton se besimi negativ njerëzëve çfare u sjell në kokë, atëhere besimtari prej tyre mer mësim dhe ekupton se për të bërë te dy jetet xhennet çfare përpjekje e sakrifiq duhet të bëje unë.

Shkaqet kur bëhet perde që të mos duken fonkcionet e All-llahut, athere ndërmjet muslimanizmit dhe muslimanit shume penga rradhiten. Në këtë rast një besimtarë që as vehten e tij as Zotin e tij nuk e dinë siç duhet, atëhere fare pak i ndihmon fjala e tij që thotë All-llah . Njeriu fenë si mos të dije mirë, athere del në shesh një kulturë hibrid. Pak i Europës, pak i azisë … Pak gjynah dhe pak thevap.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 >>>