1   PARATHËNIE

Të nderuar vëllezër dhe motra! Këtë libër kam përpiluar nga librat e Mendimtarit Islam Hekimoglu Ismail i tuqisë, që vazhdimish kam pasur kontakt dhe është dashamiri im i sinqert. Mendimet e cilit i parapëlqen çdo besimtarë që jeton në këtë kohë, si dijeni ashtu edhe me pratikë është një person shembullorë, ka shkruajtur shumë libra dhe shumë vjetë me titullin “Meditim”  ka shkruajtur në një gazetë ditorë. është një mendimtarë që tek vetja ika bashku dituritë e fesë me ato të shkencën. Vetë është edhe nxnësi sinqert të Risale-i Nurit të veprëve këshilltarit të shekullit   Bediuzzaman Said Nursiut.  Uënë që vedosa të përpiloj disa pjesë nga librët e këtij autori, fillova duke u bazuar fjalës. ”Njeriu duhet të flase të drejten por secila drejt nuk flitet në  secilin vend” Ky thënie e bukur mua më detyroj që unë  duke përgaditur këtë libër si me matrijal që kam hyrë me ndonjë  pjesë, ashtu edhe me kuptim në shume vende kam bë ndërhyrje që të përshtatet me nevojët të popullit tim shqiptarë.  Sepse librët që janë shkruar për një popull. Ato 100% nuk përputhen me nevojet e tjera popuj.

Vëllezër dhe motra! Po jetunim në një koh që kohën e njerëzëve kan okupuar shume sende të nevojshme dhe ato të panevojshme. Nga ky arsye këtë libër që kam përgatit është libri që do të ju habite, si shembullat që jan dhënë në të dhe kuptimet jan paraqitur me filozofik magjipse .

Ja pra, meqë sot problemi më i madh i njerëzimit është mosbesimi. Atëhere  unë deri frymën e fundit dëshiroj të përpiqem që atdhetarëve të mi tua ndihmoj duke argumentuar se patjetër është një All-llah dhe ekziston një jetë tjetër që njeriu në të, apo dotë shpërblihet për veprat e tij të mirë që ka bë këtu, apo dotë dënohet me një torturë të dhimbëshem.

Se në të vërtetë është se secili njeri përbëhet nga dy pallë cilisie. Cilisitë materjale dhe ato shpirtrore. Sepse kur hidhemi sytë nëpër materjaliste, bindemi se asnjëri prej tyre nuk është i kënaqur. Sepse vdekja që të përpinë njeriun përpara secilit njeri qëndron  si donjë kushedër.

Sot mohuesët besojn se vdekja është zhdukje, humbje dhe ndarje nga tëgjithë dashamirët. Kurse shum ka dallim jeta e një besimtarit që ka mund ta forcoje besimin. Për këtë arsye sot, mundi, kotributi, përpjekje më i madh duhet të bëhet në rrugën e forcimit të besimit, se ai besim duhet të mos mbese vetëm në teori, por ajo ka nevojë të vërtetohet edhe me pratikën, duke plotësuar ato kushte që ne naka detyruar Ai All-llahu që naka krijuar si njeri dhe prej asgjesendi. Edhe këtë duhet të dijm se sot besimi vetëm me imitim nuk po mundet të qëndroje në këmb.  

 Mundi dhe përpjekjet prej nesh, sukses dhe udhëzim prej Allahut.
Shënim: Shpresoj që të mos shqetësoheni nga ndonjë përsëritje që ka në këtë libër, pasi përsëritjet e fjalëve të rëndësishme burojnë nga Kur’ani famlartë. Sepse përsëritjet  ne mamirë na e tërheqin vëmëndjen.                                                             ABDYLKADIRI

 BISMIL-LAHIRRAHMANIRRAHIM
Me emrin e All-llahut të Mëshiruesit mëshirëbërësit

Shkatrojn ato libra që me ta
nuk mund t’i ndallosh
të mirën nga e keqja

2   NJERIU E TYTJE

Njeriu çdo gjë e vlerëson, por ma tregoni se, njeriu vehten a po mundet t ë vlersoje sa ato sende që ika vlerësuar…

Thuajnë  se, peshore nuk mund të  ekuilibroje vehten e tij…

Edhe syri nuk mundet ta shohe vehten…

Shumë ka dallim nga ajo kur syri e sheh vehten në pasqyre dhe doktori kur ta shikoje syrin për ta mjekuar.

Nuk është e rëndësishme të thuash vehtes do të bëhem këtillë, apo më një form tjetër. Eshtë e  rëndësishme për ardhmerinë të caktosh vehtes një pikësynim dhe të përpiqesh të arishë atë.

A mundeni të tregoni se sa vetë kërkojn që të gjejn përgjigjen e pyetjes: “Çfare jam unë?”

Sepse njeriu mes shijeve të përkohshem aqë ështe ngulçitur që vështirë eka të gjeje vehten.

Megjithë se njerëzit shume sende duajnë, por janë pakicë ata që përpiqen vehten të fusin në rrugën e mesme dhe të arrijn atë vend që u aka urdhëruar All-llahu xh.sh..

Çdo fjalë tregon diçka, por cili është ajo fjalë që tregon se unë çka jam.

Thuajn “Njeriu ështe e fshehur nën gjuhën e tij” Pra njeriu sipas rrobët e tij pritet,  sipas fjalëve të tij përcillet.
Fjalët rradhohen njëri pas tjetrit, por mbrenda këtyre fjalëve sa fjalë janë që tregojn çfare është folësi?

Nga që dynjaja është krijuar në formën e rruzullt, çdo send në sasinë minimalë është e shtrembur…

Në dukje sipërfaqja e ujit është e rafsh, por oqeani i madh është e rruzullt… Në sipërfaqen e tokës duke mos gjendur as një vend i rafshë, edhe nga njeriu i shtrembur nuk del donjë fjalë e drejtë, edhe të dale donjë, as kush atij nuk  i ze besë.

Duhet të mësojm, por çka e si?

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 >>>