Unë  ty jo, por vehtes dotë tregoi diçka, digjo edhe ti. Këtë mos harro! Dotë bisedoj me ty se ty të kam dashamirë. Sepse ma dashamirin bisedë për njeriun është shërim dhe rehati.

Dhe filloj: Kur lindi djali im i pari, nënës së tij i thashë: Këtë djalë mua asnjëherë nuk dotë ma paraqitësh xhveshur-padone. Që kultura që turp. Grua ime u habitë, një fëmi sa dora atij si dota veshi done? Të mos zgjatim më tepër, fëminë e mi asnjëherë nuk ekam parë pa done.

E pyeta kur e lajshit si e bëjshit? Me done e lajshim dhe më në fund kokën e kthejsha në tjetrin anë.

Pak qeshi dhe filloj të më tregoje një tjetër ndodhi: Një ditë gruaja ime më tha: “Gratë e kojshive po ankohen prej teje.”  Asaj i thashë zonja ime ti shumë duhet të falenderosh All-llahut. Sepse unë të kisha shikuar ato ndoshta nuk ta shikojsha fytyrën tënde. Gruaja ime mu hidhiru shumë: dhe më tha zemra yte shumë i prishur.

Dijetari me durt i ra gjujve, qeshi pa dashje dhe tha:

-Ato po mendojn se ne nuk kemi epsh. Domethënë ato po mendojnë se neve donjë gru nuk na vjen ndërmend, Gazino, pikniku. Ndërsa edhe veset e tanë të këqijat donin të na lakojn nga mëkate, akoma me veset e këqija po luftoj, kur soset ajo lufta edhe njerëzimi soset, atëhere soset edhe përsosshmeria dhe prapambetsia, në këtë rast filon jeta bimore.

Vazhdoi: Njeriu a mund të bëhet si bimët? Nuk mundet por një shembull:

Në mbrendsinë tim  vazhdimish po ndëgjoj dy zë, njëri mirë tjetri keq, Ndaj tyreve vehten aq po ndiej i ligësht që po trembem ngjarjeve të më të vogël, ka mundësi të më prishe dhe vazhdimishtë i mbështetem All-llahut duke u lutur Atij i them: O Zot Mbrojtjen tënde mosma heq nga trupin tim. Duke mbështetur dhe duke u lutur Atij po jetojm me shpresë, Për kundrazi vazhdimishtë mund të përballohemi me rreziqe të ashpr që madhësia e tij nuk mund të tregohet.

Dijetarin e pyeta: All-llahu si ne, ashtu edhe secilin send pe sheh dhe po na dinë, atëhere si dotë turpiruhemi dhe si do të mbrohemimi prej All-llahut?

    -Kush i bën haramët që ika ndaluar All-llahu ai është i paturpshem.
-O Vëlla po jetonim më njëë koh që mëkatet po rrjedhin si lumenjet, telavizori, radio, gazetet e rrugët, këtyre kur ti shtojm edhe shokët e qfinitë e çfrenuar, e kuptojm se nuk ekemi të lehtë të  bëhemi i moralshëm dhe të shpëtojm. Që të turpshem ndaj All-llahu, Duhet të dijm se ne Ai naka krijuar dhe naka dërguar një katalog prej 6000 faqeve. Nëtë na ka urdhëruar si të jetojm.

Për njeriun shumë është e rëndësishme ti ndaje haramin nga hallalli.  Tëmirën  nuk duhet të ngatrojm me atë që nuk është e mirë. Me masa të këtij katalogut mund  të mbrojm muslimanizmin tanë. Vazhdimisht do ta përkrahim hallallin dhe atë që është e vërtetë.

-Në jetën shoqrore, në bisedë dhe në çdo lëvizje ne vazhdimishtë do të përpiqemi që ta përjetojm  moralin e përsosur që ika hije njerëzimit.

Sunneti i Pejgamberit a.s.m. është kulturë që tërë jetën e njerëzëve eka pushtuar. Domethënë si fjala dhe çdo lëvizja e besimtarit do të përshtatet me parimet e fesë islame.

-Nëkëtë rastë jo vetëm përpara njerëzve të bëhemi i turpiruar e larg nga veset epshore,  por në secilin koh në secilin vend duhet të mbrojm nderën  dhe të largohemi nga vepra të paturpshem.

Pran njerëzve të turpirohesh, e kur mbetesh i vetëm   të futesh deri nëfytë në haram, të ngulçitesh në mëkate, kjo quhet hipokrizi që për njeriun është shumë një gjendje e rezikshme.

Sepse sot njeriu jo ndaj Edukatorit të tij, por ndaj njerëzëve pe realizon jetën. Kurse edukata morali i njeriut duhet të jetë ndaj Edukatorit të tij.
 
Këto këshilla që më dha ky dijetari që e respettoj pa masë shumë më ndikoj dhe më bëri operime shpirtrorë  dhe më gëzoi që të mos rrësqas amoraliteteve të pa turpshme.

17   NDERI DHE RESPEKTI

Para disa dite  pata shkuar ta vizitoj një shoçin tim të sëmurë, i ngrati nuk pati fuqi të ngrihet nga shtrati, shoçja e tij ia solli pak lëng frutesh, atë e piu dhe prap u shtri. Shoçja e tij gotën e la mënjë anë burin e saj e mbloj mirë  dhe doli. Pasi doli shoçi im më tha:

 Inshall-llah Allahu pas gruas mua nuk më lenë gjallë. Prej tij kur dëgjova këtë fjalë më erdhi shumë keqë dhe thashë vetëmeveti: ky vëlla këto fjalë po fol  duke menduar se jeta e tij do të vështirësohet pa gruan, e  po don të vdese para grusë.

Në këtë moment imagjinata im shkoj përpara dyzet vjete. Në atë koh ky shok pati sosur universitetin. Pati filluar të mësoje një gjuh të huajin, veshmbathjen dhe lëvizjen ekishte super. Donte të arrije më një kariek të lartë. Për këtë u patë martuar më një vajz shkollarë. Por në muajët e parë që u pat martuar donte të ndahet nga ajo, sepse atij nuk i pëlqejshin mendimet e grusë.

Atëherë më thoshte mua, ky gru nuk po mundet të më simbolizoj. Mendonte se, përvehten e tij nuk pati gjetur një ndihëmtar i mirë. Sepse në tubimet që bënte donte të sundoje. Donte secili tia lexoje shkrimet dhe tia dëgjoje fjalët e tij.

Donte të  qëndroje nëpër hotele me pes yje. Të ushqehet nëpër gjelltore të klasës së parë dhe të takohet me njerëzit të pozites së lartë. Ai mendonte se gruaja po pengon të arrije qëllimeve dhe mendimeve që bante.

Që të arrije mendimeve donte të ndahet nga gruaja por divorcimi me gruan nuk ishte lehtë. Për këtë u përpiqte të qëndroje larg grusë. Më thoshte po jetronim nëpër botra të veçante. Sepse ajo një gruaja e shtëpisë, kurse unë po mundi të qëndroj nëpër kariqe të larta. Vazhdonte jetën duke pritur që të ike gruaja tek iati i saj.

Një ditë tek shtëpia pati ardhur i lodhur u patështrirë më një kanape, kur e pa se shoçja e mbuloj më një batanije, pa i hapur sytë në mbrendësinë e tij ndiej një nxehtësi ndaj gruas.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 >>>