Ne shqiptarët duke qenë pasanik i cilisive socjale, e humbëm mardhëniet. Duke kundërshtuar me fjalën e All-llahut: ”Besimtarët janë vëllezër” mëqët e afërmit i bëmë armiq, secili duke përjetuar jetën e tij mbeti vetë. Sepse humbi sakrifiqën e ubë interesçi e egoist.

     Nëpër shkolla nxënësit duke ua mësuam Darvinizmin, atyre u thamë kur shkoni tek shtëpija gjyshive thuni:  Or babgjysh! Ti qinke majmun. Nxënësit çfare të bëjn të ngratët mbetën  nën ndikimin e mësuesit nëpër shtëpija shumica zbatuan këtë që ua mësoj  mësuesi.

    Fëmija nuk bëhen i padobishem, por duhet të marin edukimin e duhur nga mësuesit dhe nga prindërit e tyre. Çka me bë pasi vetë prindërit mbetën pa marur edukimin shpirtrorë edhe fëmive nuk mundën tua japin edukatën e duhur, tani fëmija prindërve duke qenë një mirësi e madhe e All-llahut, atyre ubënën bela në kokë.

       Me gjithëse në disa cilisë njerëzit kafshëve i ngjanin, edhe ne si kafshët hajm pimë bashkohemi. Por kafshët nuk ndrojnë huqet e tyre të krijimit. përpara njmijë vjete delmja si ka qenë edhe sot ashtu është. Kurse njeriu. Nuk mbetet as në pozitën delmes, mund të bien shumë më posht edhe mund të lartësohet përmbi ëngjujt.

Një shembull: Në luftën e dytë botrore si Stalini një mizorë që ika mbytur njerëz. Ato njerëz kan pjellur mendime industrisë për armë që ti mbysin njerëz. Pra pran këtyre njerëzëve të egra, nuk mbetet nevojë për egërsirët.

Tëgjithë shpikimet e zbulimet e përtrisin Kur’anin. Shumë është për të habitur se shkenctari si mund ta mohoje Krijuesin e krijesave që është duke hulumtuar ato.
Magnetofoni më mirë se njeriu këndon Kur’an, por ai nuk mund të shkoje në xhennet, por kur prishet atë e hedhin në pleh, edhe muslimani pakë edinë fenë. Por ma tregoni sa vetë janë duke zbatuar atë që dijnë. Shumë janë për të dhimbur ato që janë njerëz dhe nuk mendojn ardhmerinë. E bëhet si një dru frytorë që nuk bën frutë dhe i zoti i tij atë nuk e duron dhe e pret dhe copët e tij i djegë. Edhe All-llahu do ti djege ato që i kundëeshtojn Atij.

     Ndërsa feja islame shumë ëhtë lehtë për të zbatuar. Disa ndalesa ti braktisësh dhe  disa urdhëra ti bishë në vend, edhe të ruhesh nga haçet e huja, Vetëm me këto shkon drejtë në xhennet.

LOPA     
 
Njëri tha: Prej  mishit, qumështit e lëkurës së lopës. Shkurtë: Nga secili send të lopës bëjm dobi, bile edhe nga plehit të tij. E ngarata askujt nuk bën dëm. Pra lopë është humanisti madhë. Për çfare ky krijresë i bekuar nuk shkon në xhennet?

Tjetri iu përgjigj: Njeriu orën kur e realizon ora ne na tregon  kohrët e namazit, por vetë ora nuk dinë se çka bënë. Ndërsa edhe dituritë e kompyterit nuk janë të tijët. Ndërsa edhe lopa është të tillë. Atëhere lopa jo të shkoje në xhennet. Por ne duhet të medojm lopën kush e bëri një fabrikë e dobishem për ne?

Shko në Europë e shihe, secilin anë e hjeshunë me lule, por njerëz jo si lule po si ferrë u bënën. Ngaqë për ta dert u bënë fëmija, nuk bëjnë fëmi dhe ato njerëzit  nuk pi dujn. Qenin e duajn më shumë se njerëzit. Ma tregoni njeri përse nuk e doin njerin por qenin?!!

Njerëzit e njëzetit shekull nuk mundën të rehatohen as nën hijen e minareve as nën oxhakëve të fabrikës. Sepse njeri po armiqsohet me materjen, e tjetri me gjërat shpirtrore.

HISTORIA

        Edhe mëparë ju thashë se besimtarët kur kan përjetuar fenë islame kanë përparuruar. Kur ekan lënë fenë, kanë rë nën këmbët e armiqëve.

    Me sinqeritetet kush ka pasur qëllimin “Da’ve”n (thirjen në Islam) ai nuk ka pasur syrin të ngadhnjoje vendet për materje, por qillimi i tyreve ka qenë, çfaredo kombit, tia garantoje një lumturinë paskanjshem. Ato nuk kanë qenë si ne, që jami ngjitur kombit më shumë se fesë. Sepse kombi me vdekjen e njeriut mbaron.

    Një shembull: Sultan Murati me 1364  serbet që ika ngadhnjuaj në atdheun e tyre, edhe Belgradin e murë dhe 400 vjerë atyre u sundoj po, si?  Vetëm në Belgrad ndërtoj 235 xhamija. që tia garantoje popullit jetën e lumtur të xhennet.
 Shumë është keq të flasësh pa menduar ku del ajo fjalë.

          Parandej disa nga të tanët që ishin imponuar nga armiqët e ashpër të fesë islame u patën larguar nga  feya dhe i shajshin turqit, duke thënë se ata me zor shqiptarëve ua kan detyruar të pranojnë fenë e arabëve, pra islamin. Të ngratën duke folur këtë fjalë,  fare nuk mendonin që me këtë fjalë duajn të thuajn se, ne Shqiptarët jemi frikacak që kemi pranuar fenë, kurse serbët, makedonët e bulgarët jan trima që nuk kanë pranuar fenë islame. Ndërsa kjo kurr nuk është e mundur Shqiptarët jan shumë më trima se ata. Por juka pëlqy dhe e kan pranu dhe shumë shekulla ia kanë parë hajrin.

      Në realitet Tuku së pari vetë iaka parë hajrin e fesë e pastaj ështe munduar edhe të tjerëve tua sjelle atë mirësi. Osmanlijtë Shqiptarët për veten etyre kan bë vëlla. Për këtë si argument mjafton që tua tregoj atyre nuk dinë se, në periudhën e Parandorisë Osmane 38 kryeministri kan qenë Shqiptarë.     
    
       Mos haroni se feja islam nuk është feja e shpatës. Por feja e mëshirës.  Feja njerëzëve u ërdhërun që, ndaj armiqëve të qëndrojn në pozitën e mbrojtjes e jo sulm. Për këtë fetarët  kur arritën në ato vende të krishtereve, ato nuk patën, po këto atyre i ndërtuan nevojtore, banje, ura, hana-hotele edhe ature i çuan moral e njerëzim.

    Muslimanët fare nuk prekën as në kryqe, as feve të tyre. Të ishte qenë me detyrim, tek ato nuk kishte mbetur as një Serb. Makedon e Bulgar, Atyre feja eka detyruar që: Në fshatin tim serbit Jovan kur e përmedeshim Mbretin u Përulte si në ruqu. Kjo nuk ka rrejellur nga tjetër send, por nga drejtësia e fesë islame, nga  mëshira e muslimanizmit.

        Pra ne deri kur u nënshtruam All-llahut dhe Profetit të Tij, edhe antarët e feve të huaj u nënshtrueshin ne. Ne kur filluam të  bëhem si ato, edhe ato u larguan prej neve.

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 >>>