LËVIZJA POZITIVE

Kush përpiqet që ta udhëzojë njeriun,
me detyrim s’mund as plakun as të riun.

Në kohën tonë secili quhet i qytetëruar,
Atëherë bëhu pozitiv fare pa u ndërruar.

Kur mëson dikë, detyrimi s’kalon dot,
Parimet e vjetra të gjitha sot janë kot.

Pra, i këtillë do t’i paraqitesh llojit tonë,
Edhe pajtimi mes vete mos të mbesë vonë.

Kurrë mos u hidhëro me vëllezërit shqiptarë,
Sidomos me të afërmit që i ke fis e farë.

Me muslimanët shqiptarë përqafoju fort,
Për ta dashur vëllanë s’ka nevojë për short.

Muslimanët luten për ne pesë herë në ditë,
Ne me ta duhet të jemi vëllezër për shpirt.

Kur shërojmë dikë të mos t’i hapim plagë,
Që të jesh ndikues, politikës qëndroi larg.

Binde vëllain, se me të vërtetë e do atë,
Në këtë rast, fjalët e tua mund të kenë fat.

Dije se askënd nuk mund të udhëzosh me përçarje,
Nuk bëhet përmirësim duke bërë ndarje.

O vëlla, nuk janë ndikuese fjalët artificiale,
Fjalët e vërteta vlejnë dhe në jetën sociale.