ÇFARË TË SJELL PLEQËRIA

Po qe se ke jetuar duke mos dalë nga vija,
Ty asnjëherë mos të të dëshpërojë pleqëria.

Meqë armiqësi ndaj vëllezërve të tu s’ke bartur,
Edhe në qoftë se ata tek ti s’të kanë ardhur.

Ata ndoshta të kanë bërë keq, ti i ke bërë mirë,
Duke besuar se xhenneti nuk është fare lirë.

Po qe se amanetin e Zotit fëmijës ia ke mësuar,
I ke dhënë shkencën e fenë, duke u kujdesuar.

Meqë ke mundur të jetosh me fytyrë të bardhë,
Duke ditur se në këtë jetë për çfarë ke ardhë.

Atëherë gëzohu e qesh se ke dhënë provimin,
Ke merituar qetësinë, me rehati prite mbarimin.

Pleqria ty nuk të lejon të sulesh mikateve,
Dhe të kapesh gjërave boshe dhe të pahijshmeve.

Mosha e pleqërisë ika heshtur veset amoral,
Tani me rehati nga kjo bota mundesh me dal.

Ti me rehati jeto, se ty All-llau po të do,
Bën çka të bëjsh urdhërat e Zotit mos hrro.

Se kjo jetë sipas të atjeshmes është torturë,
Për këtë arsye shpresën ti mos e humb kurrë.