Për sqarimin e këtyre çështjeve janë shkruar mijëra libra.



Prandaj ne do të mjaftohemi vetëm me një pikë, për të treguar oqeanin.



BESIMI DHE TARIKATI

Siç çdo koha që ka problemin e saj, njësoj edhe në këtë kohë problemi më i madh i besimtarëve ështe duke argumentuar dhe duke bindur ta forcoje besimin, që të mos mashtrohen dyshimeve që impunojn mohimtarët. Jam i bindur se nuk mundeni ta mohoni se sot besimi i shumicave ka marur plagë,

Sot dikush po mundohet të hyje në donjë tarikat që është mbrenda ehli synnetit, ky njeri mund të shpëtoje vehten, por ma tregoni nga tarikati çka mundet mi dhënë djemve dhe vajzëve tij që studjojn natyralizmin e materjalizmin., që mësusi atyre u thotë mos zini besë atyre sendeve që nuk e shihni me sy.

Tarikati ka pasur vlerë më një kohë që ka sunduar dretsia e fesë islame, që në atë kohë njerëzit kan pasur besimin e fort, në atë kohë urdhërat e Allahut afër 100%jan zbatuar, e në atë kohë njerëzit sa më tepër të edukojn nefsin dhe të lartsohet me devotshmeri jan munduar sa më tepër ta përmendin All-llahun duke bërë dhiqër. Por në këtë  kohë tarikatet kan humbur vlerën shumë. Këtu më poshtë dota shihni Bedüzzaman Said Nursi si tregon fjalët e heroit dhe diellit të tarikatit të Nakshibendive Imami Rabbaniut (k.s.) :       

LETRA E PESTË



“Me emrin e All-llahut të patëmeta.Nuk ka asnjë send që nuk e përmend duke i shprehur falenderiöme Atij”.

Heroi dhe dielli i tarikatit nakshibendi Imami Rabbani (k.s.) në librin e tij “Mektubat” ka thënë:  Zbulimin e një çështje të vetme të besimit islam, e parapëlqej ndaj mijëra shijeve të zemrës që rrjedhin nga keramete (mrekullitë) shejëtarisë.

Duke vazhduar ka thënë se: Qëllimi dhe pikësynimi më i lartë i të gjithë tarikateve është tek arritja tek zbulimi i çështjeve të besimit.

Në vazhdim ka thënë: Evlijalëku (shenjtaria) ndahet në tre pjesë: I pari është evlijalëku i vogël për të cilin shume njerëz vrapojn pas saj. I dydi është e mesmi. I treti është i larti. Kjo e fundit pa hyrë nëpër rrugë misteke të tarikateve, për të arritur të vërtetat vijon nëpër rrugët të Peygamberisë.  Prap thotë: Në tarikatin e nakshive përparohet me dy krahë: E para më një besim të fort ndaj kushteve të besimit, e dyta t’i krijosh farzët e urdhëruara Në këto dy krah kush ka mangësi, ai nuk mund të lëvizë në tarikatin e nakshive.

Meqë është kështu, si përfundim del se: Tarikati i nakshive lëvizë nën tre perde: E para dhe më e rëndësishmja dhe më e madhja e pikëmbështetjes së tyre është shërbimi ndaj të vërteve të besimit, që edhe Imami Rabbani nga fundi i moshës së tij eka parapëlqyer këtë rrugë. E dyta nën perden e tarikatit t’u shërbesh farzeve dhe synneteve. E treta me „tasavvuf“ (misticizëm) nëpër rruga të ndryshme të edukosh nefsin dhe duke pastruar nga mëkatet të mjekosh zemrën, pra me këmbën e zemrës të përparosh në rrugën e evlijalekut. Pra e para është farz, e dyta është vaxhib e treat e merr gjukimin e synnetit.

Meqë është kështu, unë mendoj se sikur të ishte gjallë shejh Gejlani  (k.s.)  prijësi i tarikatit Kadiri dhe imami Rabbani (k.s.) tërë fuqinë e tyre do të shpenzonin që të forconin besimin dhe bindshmerinë e njerëzve tek themelet e besimit të fesë islame. Po që se nëpër to ka gabime bëhet shkak i ndëshkimit të përgjithëmonshëm. Sepse pa besim nuk shkohet në xhennet por pa misticizëm dhe pa hyrë në tarikat shumica ekan fituar xhennetin. Njeriu pa buk s’mund të jetoje por pa frutë jetohet. Tarikati është frut, kurse të vërtetat e besimit janë ushqim themelor. Prandaj në të kaluarën,  për të mësuar një të vërtetën e besimit kishte nevojë për një periudhë të gjatë të moshës që fillonte nga dyzet ditë e shkonte në dyzet vjet dhe me vështirësi mundeshin të arrijnë që ti mësojnë disa të vërtetat e besimit. Tani me mëshirën e All-llahut xh.sh., po që se ekziston një rrugë e shkurtër për të arritur drejt atij qëllimi në një kohë prej dyzet minutash, si thoni a është mençuri që njeriu të jetë i pa kujdesshem ndaj kësaj rruge?...

Pyetje? Çfare argumenti na paraqet për këtë? Tani tridhjetë e tre „Fjalët“ e Risale-i Nurit (tërësisht janë njëqindë e tridhjerë fragmente) kush ika lexuar po dëshmon se është hapur kështu një rrugë e Kur’anit. Meqë e vërteta është kështu, sekretet e Kur’anit nga të cilët kan rrjedhur fjalët e Risale-i Nurit, janë ilaçe të efektshme dhe një melhem të pëlqyeshem për plagët e kësaj kohe. Gjithashtu për popullin musliman që është ballafaquar me sulmet e errësirave të mosbesimit, kjo është një dritë  tepër e shëndritshme. Unë jam i bindur se kjo rrugë është rruga më e drejtë dhe një udhërëfyese e pa shoqe, veçanërishtë për ata që vrapojnë nëpër lumenjtë e dyshimeve që s’kanë dalje. E dini mirë se nëqoftë se dikush e humb rrugën nga mosdija shumë lehtë atij i drejtohet rruga, po qe se njeriun shkencat materialiste e kanë futur në mos besim, atëhere për këtë fundit (materialistët) mjekimi është i vështirë. Në të kaluarin një në njëmijë kan devijuar nga marerializmi dhe prej tyre një në njëmijë ka pasë mundësi të hyjë në rrugën e duhur. Sepse  ato pëlqejn mendimet e veta dhe duke mos njohur veten luajn rolin e dijetarit. E falenderoj shumë All-llahun xh.sh., që nga shkëlqimet e mrekullive të Kur’anit, na ka dhuruar shkëlqimet e mrekullive të Risale-i Nurit që janë parashtruar në formë Fjalësh nga një melhem (ilaç) i efektshem ndaj mosbesimtarëve  të shthurur mendimi im është në këtë drejtim      

Burada arapça ELBAKI HÜVELBAKI olacak

I pavdekshëm është vetëm Ai, (All-llahu)

KËTU DO TË PARASHGTROJM DËSHMIMET E FILOZOFËVE FAMSHËM TË AVROPËS, KU TREGOJNË SE KUR’ANI ËSHTË NJË LIBËR I VËRTETË DHE MUHAMMEDI (A.S.M.) NJË PERSON I POSAÇËM

 * * *

Dëshmia e Princ Bismarkut.

O MUHAMMED (A.S.M.), PËR ARSYE SE NUK KAM PASUR FATIN TE PËRJETOJ SHEKULLIN TËND, JAM SHUMË I MJERUAR!

Megjithëse gjerësisht i kam hetuar të gjitha librat që thuhen se janë hyjnorë dhe qiellorë, për arsye se janë përballuar me fallsifikime, tek asnjëri nuk kam mundur të gjej përpikmërinë që kam kërkuar. Në fund mora vendimin se këto libra jo një popull, por as lumturinë e një familjeje nuk mund ta garantojnë. Kurse Kur’ani i muhammedive ishte larg prej këtyre. Sepse unë e hetova Kur’anin gjithësisht dhe në secilën fjalë u përballova me dobi dhe të vërteta të mëdha, megjithëse armiqtë e muhammedive thonë se Muhammedi (a.s.m.) vetë e ka shkruar. Por mendja e pastër ato thënie nuk i pranon kurrë, sepse asnjë logjikë superiore nuk mund të japë këtë prodhim. Ky mendim kundërshtohet me të vërtetën dhe diturinë reale, sepse në qoftë se dikush mbyll sytë ndaj të vërtetave të pamohueshme, ka bërë një gabim të madh. Unë pohoj se Muhammedi (a.s.m.) është një fuqi e posaçme. Sepse diçka e tillë nuk është e mundur në botën e qënieve. Le të paraqitet një fuqi tjetër si ky.

O Muhammed (a.s.m.), për arsye se nuk kam pasur fatin të përjetoj shekullin tënd, jam shumë i mjeruar. Ti që je mësuesi dhe shpallësi i Kur’anit Famëlartë, Ai nuk është prodhimi i yt, por është një libër hyjnor. Ta mohosh këtë fakt, është një marrëzi dhe i ngjan mohimit të të gjitha shkencave. Kështu, Ty njerëzimi njëherë të ka parë, nuk është e mundur më të të shohë. Unë duke shpallur nderime, dashuri të sinqertë dhe të përsosura, të përkulem ty.

Princ BISMARKU

?

Numrët kliko dhe vazhdo: <<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 >>>